Met deze site wil ik twee dingen doen:
1. De mogelijke pijn van de ‘afvallige’ of ‘nestverlater’ zichtbaar maken.
2. Aandacht geven aan het gesprek en de relatie tussen ‘nestblijvers’ en ‘nestverlaters’.
Op deze site is dus niet een volledig eerlijke (= neutrale) ruimteverdeling te vinden voor zowel ‘nestblijvers’ als ‘nestverlaters’. Er wordt namelijk voornamelijk aandacht gegeven aan de problemen waar ‘nestverlaters’ tegenaan kunnen lopen.
Dit kan de indruk wekken dat ik de pijn van de ‘nestblijvers’ niet of minder serieus neem. Dit is echter niet het geval. Ik hoop oprecht dat er voor hen een plek is waar zij voor zichzelf steun kunnen vinden. Deze site is echter vooral bedoeld tot steun voor de ‘nestverlaters’.
De doelgroep is dus vooral ‘de nestverlater’, maar ook ‘nestblijvers’ die zich willen verdiepen in ‘nestverlaters’ en hun relatie met hen, zijn meer dan welkom.
Ik wil mijn bijdrage leveren in gezondere groepsculturen waarin individuen zich niet verstikt en beperkt voelen, maar geliefd en gewaardeerd om wie zij werkelijk zijn.
Ik wil mijn bijdrage leveren aan betekenisvolle relaties tussen leden en ex-leden van dezelfde groep.
Ik wil dit doen op mijn manier en dat is door de vinger te leggen op de zere plek, omdat ik geloof dat oprechte aandacht en erkenning helend kan werken.
Lees ook vooral de disclaimer!
Waarom aandacht geven aan pijn van ‘nestverlaters’?
Het is voor buitenstaanders misschien bijna niet voor te stellen hoe ingrijpend het kan zijn wanneer je als enige van een groep, die feitelijk je hele leven is, uit deze groep stapt en daardoor het gevoel kunt hebben werkelijk alles kwijt te raken. En hoewel je misschien ook het gevoel hebt dat je jezelf ermee wint/redt, kan het tegelijk juist ook volledig ont-redderd voelen.
Dit geldt gelukkig niet voor elke ‘nestverlater’. Ik richt mij op deze site echter op de groep ‘nestverlaters’ die niet zonder gevoelens van onrecht en onmacht hun weg konden vervolgen.
Hoe dogmatischer het ‘nest’ en hoe intenser de ‘nestverlater’ de leer beleefd heeft, hoe groter de kans op problemen wanneer het ‘nest’ verlaten wordt.
Omdat ‘de afvallige’ vaak een eenzame weg gaat (‘de rest’ blijft achter en heeft elkaar), is het voor velen moeilijk/onmogelijk om te praten over hoe zwaar deze weg is.
Ik probeer al schrijvend mijn eigen plekje als ‘nestverlater’ zichtbaar te maken. En daarmee ook in te nemen. Net zoals ‘nestblijvers’ websites schrijven over hun ervaringen, zo schrijf ik nu een website over mijn ervaringen. Met net zoveel recht. Ik hoop hiermee andere ‘nestverlaters’ die zichzelf tot nu toe gedwongen voelden om te zwijgen, uit te nodigen om óók hun eigen plekje in te nemen en ruimte te maken voor hun eigen verhaal.
Ik wil op geen enkele manier iemand iets opdringen of juist afnemen met mijn verhaal.
Wanneer opgroeien in een religieus klimaat als beperkend of zelfs traumatiserend beleefd wordt, heeft dit altijd te maken met vele factoren en is daarmee dus niet gekoppeld aan een bepaalde kerk of leer. Ik weet dat ook uit ‘mijn’ kerk, mensen vertrokken zijn zonder een greintje pijn, daarom moeten die verhalen ook verteld worden!
Ik wil met mijn website pleiten voor ruimte voor alle verhalen.
Niet strijdend om het hoogste woord of het grootste vertelrecht, maar rustig (be)staand naast elkaar, met ruimte voor iedereen, zelfs voor het kleinste stemmetje!
Waarom investeren in een betekenisvolle relatie tussen ‘nestblijvers’ en ‘nestverlaters’?
Uit honderden mails die ik ontvangen heb, blijkt dat de relatie tussen de ‘nestverlater’ en de ‘nestblijver’ ingrijpend veranderde. Dit wordt door alle betrokkenen ervaren als een (zeer groot) pijnpunt. Ik heb alle mails zorgvuldig gelezen en ben met mensen in gesprek gegaan. De verhalen en gesprekken heb ik verwerkt tot een aantal stukjes die hier specifiek over gaan en waarmee ik mijn bijdrage hoop te leveren aan het vergroten van de inzichten betreffende de pijn en de hoop die vaak leeft bij alle betrokkenen.
De vinger op de zere plek. Dingen die pijn doen bespreekbaar maken. Daarmee gaat de pijn niet weg, maar daarmee komt er wel een beetje lucht. En misschien ook licht. Waardoor mensen in totaal verschillende belevingswerelden, elkaar toch een beetje beter in de ogen kunnen kijken. Ook al zijn deze ogen gevuld met tranen.
Als je ideeën hebt die dit doel kunnen steunen, hoor ik dat heel graag. Ik sta ervoor open om mijn bijdrage te leveren aan opbouwende initiatieven die betrekking hebben op dit thema.
Wil je na het lezen van mijn verhaal zelf ook je verhaal kwijt, ben je van harte welkom. Je kunt reageren onder de blogs, waarmee je ook anderen tot steun kunt zijn, maar als je liever privé reageert kan dit ook. Zie daarvoor de contact-pagina. Iedereen die mailt, krijgt een mail terug. In de regel zo snel mogelijk, maar bij grote drukte kan dit langer duren.
Meer lezen over de achtergrond van deze site?
