Onderdanig? Naïef? Kijk uit voor deze mannen!

 

Een blog voor vrouwen. (Maar mannen zijn evengoed welkom.)

 

Nadat ik mijn toenmalige vriend, die 21 jaar ouder was dan ik, dringend had verzocht mij twee dagen met rust te laten, omdat ik alleen wilde zijn, stond hij binnen een dag huilend bij mij op de stoep. Nee, hij huilde niet omdat ik in de afgelopen uren zijn vele telefoontjes had genegeerd. Hij huilde omdat hij zo met mij te doen had en steeds aan mij moest denken.

Volgens hem wist ik niet wat liefde was en had ik bindingsangst, waardoor ik mij, op een moment dat ik het moeilijk had, terugtrok, in plaats van hem om steun te vragen.

 

“Ik wil er zo graag voor je zijn! Ik weet zeker dat jij ook het liefst bij mij wilt zijn. Ik wil je vasthouden, je hier doorheen dragen, je als een prinses behandelen. Ik wil jou doen ervaren wat ECHTE liefde is en ik zal je nooit kwaad doen. Laat me toch binnen, want je hebt me nodig!”

 

Verward keek ik hem aan. Had hij gelijk? Ik voelde me kwetsbaar.
Ik woonde amper een jaar op mezelf, na 9 maanden in een vrouwen-opvanghuis te hebben gewoond, waarin ik zowel mijn scheiding had geregeld als mijn eerste kindje had gekregen, en was onder behandeling van een psycholoog om meer inzicht te krijgen in mezelf.

Ik voelde me overweldigd.

Jaren later wist ik pas waarom. Het was de verwarring. Het voelde alsof er een kwetsbaar jongetje op de stoep stond te huilen om zijn moeder, omdat hij niet alleen kon zijn. Ondertussen presenteerde dit ‘jongetje’ zich als ‘sterke redder’, terwijl hij mij de rol van klein meisje toebedeelde, dat niet samen kon zijn. Hij draaide alles om!

En omdat ik, vanwege het leeftijdsverschil, mezelf sowieso al aan het bevragen was of ik niet gewoon een meisje was, op zoek naar haar vader, herkende ik het ‘jongetje’ niet, evenals de ‘moeder’ die hij zocht. Ik zag alleen maar (hallo roze bril) een grote, sterke man naar wiens nabijheid en omarming ik inderdaad verlangde, maar die me aan mezelf deed twijfelen.

Wist ik echt niet wat liefde was? Hij wist het duidelijk wel. Kijk hem huilen om mij. Pure liefde. Misschien had hij gelijk. Misschien moest ik hem binnenlaten…

Op dat moment liet ik mezelf (voor mij toen onbewust) in de steek. Ik kende aan zijn (prachtig klinkende) woorden meer gezag toe dan aan mijn eigen gevoelens. Ik wilde het zó graag geloven, dat ik het als ‘waarheid’ aannam. Ik deed het zelf. Hij dwong mij nergens toe.

Tien jaar later was ik, 32 jaar en volledig uitgeput, voor de tweede keer gescheiden. Ik schaamde me kapot.

Maar ik zou Inge-Rozebril-Bosscha niet zijn als ik daar niet een positieve draai aan kon geven. Want nu was er dus een soort patroon. Dit bood mij kansen op zelfinzicht. Wat zei dit over mij?

Ik schrok van wat ik, deels door therapie (hallo zoveelste therapeut), onder ogen kwam. Dit zat zo ontzettend diep! Dit betrof mijn ‘blauwdruk’, mijn onbewuste programmering. Ik MOEST aan de slag. Ik MOEST zorgen dat ik nooit meer voor een destructieve relatie zou kiezen. Ik mocht mijn kinderen niet onbewust in dezelfde mal gieten als waarin ik gevormd was.

Inmiddels meen ik iets meer inzicht te hebben in mezelf. Ik herken de ‘programmering’ van afhankelijkheid en onderdanigheid, evenals de ‘moederrol’. En wat me opvalt, is dat ik deze ‘programmering’ ook regelmatig meen te herkennen in andere vrouwen.

Met name in veel van de vrouwen die de afgelopen maanden contact met mij hebben gezocht, omdat hun verhaal overeenkomsten vertoonde met dat van mij.

In dit geval hadden al deze vrouwen met elkaar gemeen dat zij streng dogmatisch waren opgevoed en allemaal hadden geleerd dat het draait om de wil/de gevoelens van ‘de Ander’.

Dat ik NIET DE ENIGE ben, is de reden dat ik besloten heb dit verhaal te delen.

Voor ik verder ga, even het volgende:

Nee, ik beweer absoluut niet dat ‘gelovig opgevoed worden’ per definitie tot (relatie-)problemen leidt. Ik zoom alleen in op de groep mensen voor wie dit wel zo is. Mensen die opgroeiden in een sfeer van onderdanigheid versus machtsmisbruik, manipulatie en intimidatie. En nee, om in zo’n sfeer op te groeien/’geprogrammeerd’ te worden, hoef je niet perse gelovig opgevoed te worden. Dit komt in alle bevolkingslagen en (sub)culturen voor. Dit gaat namelijk over menselijk gedrag en niet over religie. Al kan religie dus wel misbruikt worden in het menselijk gedrag en hier extra gewicht aan toevoegen.

Ik maak in de voorbeelden gebruik van stereotypen. Er zijn echter beslist ook mannen die risico lopen op misbruik, net zo als er beslist ook ‘foute vrouwen’ zijn. Pas het voor jezelf gerust aan wanneer het voor jouw situatie net andersom is of wanneer je op een partner van hetzelfde geslacht valt.

 

Wanneer ben je een onderdanige, naïeve vrouw?

1. Je herkent je eigen gevoelens niet goed, omdat je van jongs af aan leerde daar geen aandacht aan te besteden. (Alle mogelijke ‘relationele alarmbellen’ die afgaan, worden daardoor niet gehoord of volledig genegeerd.)
2. Je bent gericht op het behagen van ‘de Ander’ en voelt je betekenisvol wanneer je in de behoeften van ‘de Ander’ kunt voorzien. (Hierdoor trek je onbewust mannen aan die het fijn vinden om, op wat voor manier ook, veel (ongepaste) zorg te ontvangen en/of in het centrum van de belangstelling te staan. Over deze mannen straks meer.)
3. Als er iets ‘mis’ gaat in de relatie, neem (of krijg) jij de schuld op je en ga je nòg meer je best doen om hem niet teleur te stellen.
4. Je gelooft in wonderen. “Diep van binnen is hij van puur goud!” Of deze: “O, die verander ik nog wel…” (Hallo magisch denken, hallo prins op het witte paard, hallo roze bril.)
5. Mogelijk kreeg je via je moeder 24/7 voorbeelden van hoe een onderdanige vrouw zich behoort te gedragen/kleden en raakte je via de voorkeuren/afkeuring van je vader alvast vertrouwd met het type man dat daarop valt.

 

Voor welke mannen moet je uitkijken?

Herken jij jezelf in deze beschrijving? Kijk dan uit voor elke man die op jou valt! Dat doen ze namelijk waarschijnlijk (onbewust) mede om bovenstaande redenen.

Het zijn mogelijk mannen die, om wat voor reden ook, er baat bij hebben dat jouw gevoelens er niet toe doen, dat je alles voor hem over hebt en hem als heer/god beschouwd.

Mannen die niet goed zijn in het omgaan met gevoelens (en gelukkig heb jij geleerd deze niet te uiten). Mannen die niet goed voor zichzelf kunnen zorgen (en dat kan jij dan mooi doen). Mannen die niet zorgzaam zijn voor anderen (en dat kan jij mooi compenseren). Mannen die (onbewust) vinden dat de wereld om hen draait. (Fantastisch dat jij jezelf zo goed kunt opofferen, want dat is precies wat ze van je verwachten en ook de normaalste zaak van de wereld vinden. Net als jij dus.)

 

Voorbeelden van ‘foute mannen’:

1. De keurige, rigide man. Emotieloos, empathieloos, harde werker, zakelijk.
2. De man die aanbeden wil worden. Vindt zichzelf geweldig en presenteert zich aan jou als ‘redder’ of als ‘god’, of, subtieler, als een onzekere, ‘bescheiden’ man, maar dan wel één die heel snel op zijn teentjes is getrapt. ‘De narcist’.
3. De man die zich graag machtig voelt en speelt met jouw (onbewuste) gevoelens. Hij maakt je volledig afhankelijk van hem (op subtiele wijze raak je in een sociaal isolement), hij zorgt dat je je af en toe emotioneel verscheurd voelt, zodat hij jou weer kan ‘helen’. ‘De psychopaat’.
4. De ‘hulpbehoevende’ of (emotioneel) onzelfstandige man. Het kan zijn dat hij qua uiterlijk sterk en stoer overkomt, maar op de één of andere manier heeft hij altijd (onbewust) hulp en steun nodig. Jouw steun.
5. De seksueel geobsedeerde, gefrustreerde of geblokkeerde man.

Een uitgebreidere psychologische beschrijving van relationele missers vind je hier. >KLIK<

Bij al deze mannen ligt het risico van misbruik op de loer. Dit kan komen doordat het empatisch vermogen zeer klein is/ontbreekt (het misbruik vindt door hem ‘onbewust’ plaats), maar je kunt ook volledig bewust (ik heb het over ZIJN bewustzijn) misbruikt worden door een gewetenloze psychopaat.

Help, ik ben onderdanig/naïef en ik wil NIET misbruikt worden!
Naar welke man moet ik op zoek?
Zo lang je het gevoel hebt dat het alleen aan jouw man/vriend zal liggen of jij wel of niet misbruikt wordt, zou ik eerst maar op zoek gaan naar een goede hulpverlener. Dat meen ik serieus. Zorg dat je in je eigen kracht komt te staan! Zorg dat je (weer) in contact komt met je gevoelens en dat je deze serieus neemt. Zorg dat je ‘nee’ en ‘stop’ niet alleen kunt voelen, maar ook kunt zeggen en indien nodig zelfs schreeuwen.

 

(artikel gaat verder onder de afbeelding)

Oké, en dan heb je aan jezelf gewerkt, maar merk je dat die f*cking ‘blauwdruk’ er nog altijd voor zorgt dat je soms toch aangetrokken wordt door de voor jou ‘foute man’. Erken dat dan in de eerste plaats. Wees je bewust van de gevaren die daarin schuilen en blijf altijd alert. Zorg dat je jezelf op de eerste plaats zet. Niet omdat je egocentrisch bent, maar omdat je jezelf en de mensen om je heen een grote dienst bewijst wanneer je relationeel gezond bent.

Wat is een ‘goede’ of relationeel gezonde man?

(Voor het geval je me wat mannen betreft nog serieus neemt 😉 )

1. Hij heeft oprecht interesse in jouw gevoelens en behoeften. Hij staat hier open voor en dat kan je duidelijk aan hem merken, doordat hij ernaar vraagt en vooral doordat hij ernaar luistert. (En dan niet alleen om jou een fijn gevoel te geven, zodat je met hem naar bed wilt!)
2. Hij heeft zelfinzicht en is zelf verantwoordelijk voor zijn eigen gedachten en gevoelens. Hij schuift jou niks in de schoenen en hij kan ‘sorry’ zeggen en vervolgens ook luisteren naar hoe het voor jou was.
3. Hij deelt zijn gevoelens met je. Hij is open en eerlijk over zijn ‘tekortkomingen’ en minder sterke punten.
4. Hij speelt geen spelletje met je. (Of jullie moeten dat allebei leuk vinden en het moet voor beiden duidelijk zijn dat het om een tijdelijk spelletje gaat! 😉 )
5. Hij investeert in jou en de relatie, bijvoorbeeld met aandacht, tijd, energie of geld.
6. Hij voelt zich niet ‘mannelijker’ wanneer jij kwetsbaar bent of ‘minder mannelijk’ wanneer jij sterk bent. Hij staat in zijn eigen kracht en stimuleert jou ook om in je eigen kracht te staan.
7. Hij is ontzettend lief, heeft veel humor, blauwe ogen, en is precies dertig centimeter langer dan jij bent.

Oh, dit laatste punt geldt alleen voor mijn eigen relatie. 😀 Maar ook al heb ik nu zelf een goede/gezonde relatie, ik blijf toch altijd op mijn hoede. Ook in vriendschappen. Zodra iets niet helemaal goed (meer) voelt, maak ik het bespreekbaar en voel ik mij vrij de relatie, indien nodig, te herzien. Ik zal er altijd rekening mee blijven houden dat mijn inmiddels goed ontwikkelde alarmsysteem tòch kan haperen. Zo kan ik veilig en in vrijheid genieten van al het goede dat vriendschappen/relaties kunnen bieden.

 

Vergeet vooral niet dat, ondanks al mijn pogingen, de liefde niet in hokjes of vakjes te proppen is, maar dat het een zaak is van gevoel. Volg dus altijd je <3 , laat je <3 niet te snel op hol brengen, maar gebruik OOK je verstand, en draag jezelf een warm <3 toe! In godsnaam!