Iedereen is welkom om hier te lezen en mee te praten, maar wel op eigen risico.

Op deze site leg ik de vinger op de zere plek. Dit betekent dat ik met mijn aandacht inzoom op dat wat pijn doet. Voor veel mensen is het op zijn minst ‘ongemakkelijk’ en voor sommigen zelfs ‘onverdraaglijk’ om bij moeilijke gevoelens te worden bepaald. Als je van jezelf weet dat je hier een afkeer van hebt, dan is deze website misschien wel niet geschikt voor jou.

Dat ik inzoom op de pijnlijke dingen wil overigens niet zeggen dat er niet ook ontzettend veel goeds gebeurde en nog altijd gebeurt binnen de groep(en) die ik noem! Het wil ook niet zeggen dat ik een zwartkijker ben of een depressieve aard heb. Ik ben (over het algemeen) een bovengemiddeld gelukkig mens dat vele schatten koestert die mij vanuit ‘het nest’ werden meegegeven. Niets van wat ik schrijf doet hier enig afbreuk aan.
 

Het is zeker niet mijn bedoeling om het christelijk geloof belachelijk te maken of hier respectloos mee om te gaan! Ik sta echter wel qua uitgangspunt op de plek van een ‘nestverlater’ en dat geeft mij automatisch een bepaald uitzicht en een bepaalde visie. Ik wil hier zo duidelijk mogelijk over zijn. Niet om te kwetsen, maar om te laten zien hoe het op deze plek is. Ik hoop/heb gemerkt dat veel andere ‘nestverlaters’ zich hierin kunnen herkennen en dat het ‘nestblijvers’ meer inzicht geeft in hoe hun geloof ervaren wordt door hun ongelovige kind(eren)/partner/ouder(s)/vriend(in)/collega.
 

Deze site is geen ‘neutrale zone’, geen blanco vel, waar elke mening evenveel ruimte krijgt. Het liefst zou ik dat wel willen, maar dat is onhaalbaar, immers: zoveel mensen, zoveel meningen! Daarom is deze site gekleurd in mijn eigen kleur. Niet omdat deze kleur belangrijker, beter of mooier is dan alle andere kleuren die er zijn, maar simpelweg omdat het de kleur is van mijn krijtje. Het kan natuurlijk zijn dat deze kleur jou niet aanspreekt en dat is prima.
 

Er kunnen mensen zijn die het als ‘ongepast’ ervaren dat ik over pijnlijke dingen schrijf n.a.v. mijn ervaringen in een groep. (Lees voor ‘groep’ bijvoorbeeld ‘gezin van herkomst’, ‘kerkelijke gemeente’, of ‘christenen in het algemeen’) Zij krijgen daardoor de indruk dat ik (leden van) deze groep(en) in diskrediet wil brengen. Dit is echter geenszins het geval! Juist omdat ik oprecht geloof in de goede bedoelingen van de groepsleden, wil ik niet met modder gooien. Ik zoek juist het belang van de groep. Door in te zoomen op de pijn van enkele groepsleden, wil ik iets aan de kaak stellen dat, wanneer hier eerlijk naar gekeken wordt, ten goede kan komen aan het welbevinden van àlle groepsleden.

Voor iedereen uit mijn groep(en) van herkomst die het gevoel heeft dat ik hem/haar persoonlijk in diskrediet breng: het spijt me dat het voelt alsof ik jou(w groep) onrecht aandoe, doordat ik dingen naar buiten breng die jij misschien liever niet naar buiten had gebracht of die jij anders hebt beleefd. Het spijt me als je hier, op wat voor manier ook, ongemak door ondervindt.

Of je jezelf nou herkent in wat ik schrijf of niet, feit is inmiddels wel dat ruim duizend mensen hebben gereageerd en dat er door honderden mensen werd aangegeven dat zij zichzelf in mijn verhaal hebben herkend. Ik vind dit een schrijnend hoog aantal en dit vraagt mijns inziens om gehoor. Ook maatschappelijk.

Ik wil elke lezer dan ook vragen om zo goed als je kunt te ‘luisteren’ zonder veroordeling en met een open hart.