Tekst antwoord, Antwoorden 411x, onbeantwoord 291x

Antwoorden die herleidbaar zijn naar een persoon zijn weggelaten of geanonimiseerd. Reacties die vaker voorkomen, zijn ook (deels) weggelaten. Reacties met enkel ‘n.v.t.’ of ‘niks’ zijn weggelaten.

Dit zijn de reacties, in willekeurige volgorde:

• Grenzen, communicatieve vaardigheden, emoties herkennen en uiten
• Geen tyfus hekel te krijgen aan kerkblijvers en gelovigen. 😉
• omgaan met emoties, woedebeheersing, conflicthantering
• loslaten
• Make-up, mode, dansen, emoties, grenzen
• Verbreding van blikveld is het kado dat ik daarmee ontving, dat probeer ik vast te houden in contact met anderen, gelovig of niet
• Bredere blik op God en geloven
• Dat ik nooit mensen wil veroordelen die een andere weg gaan dan ik
• Gewoon vrij te leven
• Respect voor alle geloven en twijfel is normaal
• Openheid om mijn beslissing
• Open staan voor iedereen
• Wat is traditie? Wat is de kern van het geloof? Hoe communiceer ik respectvol met mensen die andere keuzes maken? Hoe spreek ik in alledaags Nederlands over mijn (geloofs)keuzes?
• Ik heb mezelf leren kennen los van geloof. Heel waardevol.
• de impact die het heeft gehad en nu nog. Dat voelen en ervaren mag.
• Vrijheid.
• Loslaten en vertrouwen
• Verlos me van mijn (voor) oordeel over alles wat ook in mijn ogen anders is nu
• Leven in de realiteit.
• Luisteren naar je gevoel en intuïtie
• Meer naar mijn gevoel en eigen innerlijke stem te luisteren. En wat ik voel of denk is niet per se slecht, ‘werelds’ of van de duivel.
• Ook voor veel gelovigen is het ‘uit het oog uit het hart’. Kliekgedrag.
• Dat ik mag zijn wie ik ben, zonder schuld, schaamte, schande
• Dat mijn hele levensinstelling en denken veranderd moest worden, heel veel kwam voort uit het kerkelijk denken, zwart/wit of goed/fout denken. Heel lastig, ben er nu 10 jaar uit, maar betrap mezelf nog vaak op de “gave van kritiek”.
• Ik ben niet de enige. Geloven is een keuze. Zolang er geloof is, is er God.
• Met terugwerkende kracht: ik schaam me soms voor hoe ik mijn kinderen heb opgevoed binnen de religieuze setting waarin we toen vertoefden. Les: dat alles dus kan veranderen, ook ik mijn leven. Dus zeker ook in dat van mijn kinderen. Blijf open minded!
• liefde komt via mensen die rondom je heen staan. Niet uit het instituut Kerk of religie.
• De ontwikkeling van mijzelf als mens, en de ontwikkeling van de mens en maatschappij an sich. Empathie en verbinding wat uit de mens zelf komt, en niet uit een geloofsdoctrine.
• ben nog aan het overdenken
• Goed onderzoek doen is blijkbaar heel moeilijk zonder vooringenomen standpunt
• Loslaten en naar eigen inzicht m’n leven leiden. Proberen niet aan de norm van anderen te voldoen maar zelf op 1 staan. Dat is een hele lastige om aan te leren
• Dat er een mooie wereld is buiten de geloofswereld.
• Voor mijn eigen mening uit komen.
• Dat sommigen niet vrij willen gaan denken, er niet uit willen breken. Wat ikzelf heel graag wou. Wat voor mij een gevangenis was, is voor sommige anderen een veilige schuilplaats.
• Ik probeer minder zwart wit te denken.
• Wat vrijheid is. Wie ik zelf ben. Hoe ontzagwekkend een God écht is, als Hij bestaat.
• mijn triggers te herkennen en erkennen
• blijf in contact
• Ik probeer mezelf te worden en geen stemmetje meer in mijn hoofd die me verteld dat ik alles fout doe
• Goed te luisteren naar wat de ander beweegt.
• Dat er een soort van eenzaamheid kan ontstaan bij het inslaan van andere wegen
• Dat lidmaatschap niks zegt over godsbeleving en gemeenschapszin.
• Wat ik geleerd heb is dat gelovige mensen me steeds meer links laten liggen. Dat vind ik jammer. Zij vinden het moeilijk om ‘een echte zielsconnectie’ te hebben. Ik heb geleerd dat liefde voor mij nog steeds heel belangrijk is. Liefde geven en ontvangen. Het mooiste maken van het leven. Dat is alles wat ik kan doen.
• Verandering is erg moeilijk voor mensen. Mijn keuze om niet te geloven zal nooit worden gerespecteerd door mensen die geloven dat je jezus nodig hebt om naar de hemel te gaan en eeuwig leven te verkrijgen. Hun mensbeeld verandert niet. Ik hoef niet geaccepteerd te worden door anderen, maar ik moet mezelf accepteren. Ik heb geleerd dat het proces erg lang in beslag neemt. Dat nam ik mezelf kwalijk, maar nu niet meer. Ik heb nog steeds langer IN dan BUITEN deze kerk geleefd, dus zo raar is dat niet. Ook al geloofde ik veel dingen niet meer in mijn hoofd, nog steeds klopte mijn gevoel daar lange tijd niet bij. Dat kost gewoon meer tijd. Gun je zelf deze tijd! Probeer open en respectvol te zijn, maar geef ook ruimte aan onderhuidse woede en frustratie. Wees eerlijk, op een liefdevolle manier.
• Proberen te luisteren en een ander te begrijpen
• Ik ben milder geworden. (…verwijderd om herkenning te voorkomen…)
• Ik heb geleerd dat het oke is om voor mezelf te denken. Om kritisch te zijn en om mezelf af en toe op de eerste plaats te zetten. Dat was niet goed in die gemeenschap, maar wel wat bij mij past.
• Te leven zonder oordeel
• ben ik nog aan het onderzoeken, kost tijd
• Over kerkmuren heen kijken en iemand accepteren zoals hij is zonder vooroordelen. Mensen zijn vaak zo goed in mijn ogen, maar doordat ze ‘ongelovig’ zijn, kunnen ze in de ogen van ‘gelovigen’ niet zo heel veel goed doen.
• Hoe je vrijheid en betrokkenheid kunt combineren
• Nadenken voor mijzelf! Sta ik echt achter waar het christendom voor staat? Ken ik mijzelf goed genoeg om deze keus helder te maken?
• Ieder z’n eigen mening te laten
• Volg je hart.
• Ik heb geleerd/ ben bezig te leren om de taal te spreken van de wereld. Denk dat dat het het beste verwoordt.
• Zelfvertrouwen, daarvoor was alle vertrouwen op God of de voorgangers, oudsten gericht.
• Open zijn waar ik voor sta
• Dat je er zelf geen gedoe van moet maken
• Begrip voor de kerkgangers heb ik geleerd en ontwikkeld
• Dat ik mijn éígen moet gaan, samen met God…
• Mijn eigen leven en waarheid leven en durven voelen. Niet t leven van de ander leven. Dan raak je jezelf kwijt.
• Openstaan voor iedereen en goed te luisteren.
• Ik probeer mezelf te vinden. Omdat ik vanaf mijn 6e ‘geïndoctrineerd’ ben is dat een grote zoektocht. Ook het accepteren van seksuele verlangens, dat ik een man op straat ook knap mag vinden etc. En het ‘mezelf vertrouwen’ in alle (ook de kleine) keuzes die ik maak. Dat vind ik nog erg moeilijk. Maar ik ga het wel leren!
• Ik weet niet of ik het expliciet daarna geleerd heb, maar ik ben een open persoon, dat werd wat moeilijker na de kerkverlating van mijn zoon, maar heb me weer open kunnen stellen , en ik probeer er juist voor LHBTERS en familie te zijn
• Dat het bij mij een onderdeel is van mijn geloofsontwikkeling en de stages daarvan.
• Gedachtengang van de Jehova’s..
• Liefde voor anders denkenden
• Helderder en nuchterder nadenken m.b.t. geloof. Bijbel vanuit ander standpunt bekijken.
• Hoe verhard mensen kunnen zijn.
• In mezelf te geloven en dat ook ik er mag zijn
• Dat het helemaal oke is om zelf te denken wat ik wil. Ik mag denken en geloven wat ik wil en daar ben ik geen verantwoording over schuldig.
• Dat we oog houden voor elkaar, ook na de scheiding
• Gewoon volledig eerlijk zijn naar elkaar. Aangeven dat het geen zin heeft om er omheen te draaien.
• Dat de antwoorden al tientallen jaren in mijzelf liggen en ik probeer om hierin een eigen weg te vinden
• Om niet in de dramadriehoek terecht te komen. Ieder is zelf verantwoordelijk.
• Ik probeer mezelf overeind te houden in een maatschappij waarin assertiviteit en individualisme voorop staan, in plaats van groepsdenken, gehoorzaamheid en continu gericht zijn op anderen. Soms gaat dat heel goed, maar ik voel me nog steeds snel geïntimideerd door kritische of dominante mensen.
• Volg je eigen leider die in jezelf
• Veel, teveel op om te noemen
• Zonder problemen weg gaan is het beste. Je kunt het beste proberen alles op te lossen voor je weg gaat meestal komt er in de volgende geloofsgroep een vergelijkbare uitdaging waardoor herhaling op de loer ligt
• Heel dicht bij mijn eigen gevoel blijven. Ook moeilijke stukken in het licht durven zetten.
• Om mijn eigen keuzes te maken
• Nooit meer!!!
• Ik heb zelfstandig leren nadenken over goed en kwaad. Het menselijkheid is terug in mijn leven.
• Blijf jezelf
• Mijn eigen weg te gaan
• Mezelf te vinden
• God houdt van alle mensen, zelfs van mij, ook als ik me niet thuis voel binnen een geloofsgemeenschap
• Zoveel! Vrijheid ervaren, wie ben ik? Identiteitsvraagstukken
• Om zelfstandig en autonoom te leven.
• Mezelf te zijn.
• Leven in een zin-lege wereld.
• Innerlijke rust. Geen angst voor de toekomst
• Niet te gauw oordelen
• Ik heb geleerd dat ik mag vertrouwen op mezelf, zelfs dat ik bedoeld ben om te vertrouwen op mezelf en op mijn vermogen tot beoordeling van wat goed en niet goed is, kloppend en niet kloppend – voor mij. En later leerde ik dat ik de visie aanhang (verwoord door onder andere Karen Armstrong) dat als religie niet overeenkomt met liefde, compassie en vooral ook inclusiviteit en vrijheid in keuzes het niet (meer) authentiek is. Ik geloof dat elke religie ooit begon met mystieke ervaringen en leringen die puur en zuiver waren. In de overdracht in de tijden daarna is er vaak iets mis gegaan doordat veel mensen niet in staat zijn om op die zuivere/mystieke manier te kijken. Dan worden beschadigingen van mensen waardoor ego mee gaat spelen vermengd met het religieuze gedachtengoed, waardoor er vervormingen ontstaan. Het werkelijk begrijpen daarvan heeft mij erg geholpen om te letten op die vervormingen en die aan de kant te leggen, EN op zoek te blijven naar die mystieke kern.
• Ik heb geleerd om mijn eigen weg te mogen kiezen en te mogen gaan. En dat er bij God alle ruimte en vrijheid is omdat te mogen doen
• Loslaten (12 x genoemd op deze manier)
• In mezelf geloven, andersdenkenden accepteren en respecteren
• Sinds het boek “apostelkind” van Renske Doorenspleet in april 2020 heb ik geleerd dat ook ik geïndoctrineerd cq gebrainwashed was /ben en heb moeten ontwaken het te zien, een leerproces hoe alle anderen het ervaren hebben op de lotgenoten groep van Facebook ZAP SISTERS AND BROTHERS
• Mijzelf te leren kennen
• meer vertrouwen in mijzelf te krijgen en te geloven in mijzelf en hoe ik in het leven sta dat dat oké is. Verder leren los te laten van heel veel dingen, schuldgevoelens, schaamte, meer voor jezelf kiezen ipv altijd te moeten bewijzen dat je goed bent, mijzelf niet meer weg te cijferen en op waarde te gaan schatten.
• Vrijer zijn en voornamelijk jezelf zijn
• Ik ben na het verlaten ook gescheiden van de (nog) (…verwijderd om herkenning te voorkomen…) partner en met een lieve jongedame getrouwd die psychologe is. Veel van geleerd.
• Mijzelf ontdekken
• Luisteren naar een ander
• dat christenen roepen dat je niet mag oordelen maar dat in de praktijk daar niets van blijkt
• Dat ik veel meer geniet van mijn eigen mens zijn
• Vrij zijn.
• Zelf minder veroordelen. Begrip voor de manier waarop mensen geloven.
• Er zo neutraal mogelijk in te staan
• Mezelf te zijn
• Dat het altijd een pijnpunt zal blijven.
• Probeer te leren te voelen en denken wat ik wil. Was volledig in dienst van ouders en kerk.
• Dat vrijheid van meningsuiting en hoe je jouw leven wilt leven hoogste goed is!
• Ik heb geleerd om niet te (ver)oordelen, maar om de Liefde te laten domineren wat ik doe of laat en in mijn contact met alle mensen
• Luisteren naar mensen die het moeilijk vinden te geloven en naar Jezus brengen.
• Mijn eigen zelfbeeld en identiteit, grenzen stellen en assertief zijn
• Dat mijn geloof kan groeien en nog sterker is dan voorheen, buiten de kerk.
• Dat de kerkenraad er weinig aan doet.
• Zelfbeschikking is het grootste goed. Punt.
• Je idee van zingeving veranderen. Doel. Leven en sterven
• Blij te zijn en dankbaar voor elke nieuwe dag
• Niet aan mezelf te twijfelen
• Zoveel geleerd. Mijn karakter speelt mee in mijn me niet thuisvoelen in de kerk, dat kan voor iemand anders heel anders zijn en dat is ok. Ik moet/mag nog steeds leren dat mijn keuze ok is en dat ik daarvoor mag gaan staan
• Mezelf ontworstelen van de hersenspoeling
• Los te komen van oude dogma’s . Voelen. Mijn mening, mijn wezen mag er Zijn ik hoef niet de minste te zijn of de ander hoger te achtten. Te ontdekken wat ik zelf vind en denk. Heel veel lezen en leerachterstand inhalen….omdat ik mij nooit verdiept heb in andere (verboden) leer-gebieden verdieping van algemene kennis, wereldgeschiedenis, ontstaansgeschiedenis van de bijbel, andere religies, de oudheid, ontwikkeling van de mens, psychologie, mythologie, verkettering, vrouwonderdrukking (heksenjacht), me too, slavernij (hoe het christendom gebruikt werd om te onderdrukken op zoveel manieren), study of the Hebrew bible aan de Yale University, Sanskriet, het oude Egypte, heel Wikipedia afgestruind, ieder woord omkeren om tot de “juiste” betekenis te komen. Ik probeer mijn eigen weg te vinden. Ik probeer mij in te houden naar gelovigen om hen geen pijn te doen, de juiste toon te vinden.
• Het dringt steeds meer tot me door hoeveel impact de leer op mijn leven en identiteit heeft, nog steeds. Dit probeer ik te ontmaskeren en te ontmantelen m.b.v. een RTS- deskundige.
• Mensen aanspreken en contact leggen.
• Ik heb geleerd dat de meeste katholieken ruimhartig staan tegenover niet-gelovigen als zij zien dat dezen desondanks gewoon het goede proberen na te streven in hun leven. Dat waardeer ik en daarom sta ik nog steeds relatief positief tegenover de godsdienst die ik verliet
• Dat ik zelf kan nadenken en goed ben zoals ik ben
• Ieder heeft een eigen leerweg in het leven
• Laat iedereen in zijn eigen waarde
• Trouw aan mezelf blijven
• Dat ik sterker ben dan ik ooit dacht
• Tolerant zijn
• Hoe kwetsbaar wij zijn.
• Dat we ons allemaal moeten zien te verhouden tot onze behoeften tot veiligheid en vrijheid en dat we daarin van elkaar verschillen. De één heeft meer behoefte aan vrijheid en de ander aan veiligheid/vastigheid. En dat beide volkomen oké is.
• Ik leer in vrijheid te leven. Ik ben nog bezig te leren dat ik mijn eigen keuzes mag maken in het leven en mijn eigen inzichten mag hebben.
• Wat ik heb geleerd is dat heel veel kerkgangers je vrienden zijn zolang jij naar de kerk gaat. Zodra je deze verlaat, kennen ze je niet meer. Inmiddels heb ik geleerd dat er meer niet-gelovigen behulpzamer zijn dan gelovigen
• Dat er veel meer ruimte is om jezelf te zijn en dat God dat oké vindt
• Dat veel een leugen was.
• Ieder gaat zijn eigen weg. Probeer niet te oordelen. Je wordt nooit door iedereen verstoten. Er zijn nog heel veel liefdevolle mensen buiten de geloofsgemeenschap
• Hoe trek ik grenzen, wie ben ik zonder geloof, ik mag ook nee zeggen, niet alle ouderen hebben gelijk.
• Onvoorwaardelijke liefde, ontspanning, vertrouwen.
• Hoe het kan dat het de mensen niet meer interesseert
• Ik heb nu meer dan 40 jaar later geleerd dat ik niet minder ben dan een ander en krijg meer zelfvertrouwen
• Om niet zo onzeker te zijn en te leren dat ik mijn eigen keuzes mag maken zonder dat men mij veroordeelt. Het basis vertrouwen in onvoorwaardelijke liefde is nog steeds heel erg moeilijk
• Probeer het geloof en de bijbel praktisch te houden.
• Vooral respect te hebben voor een ander, ondanks zijn mening of geloofsovertuiging. En niet proberen iemand te overtuigen van mijn ‘gelijk’ of overtuiging.
• dat het een langdurig en pijnlijk proces is om jezelf te hervinden en van jezelf te houden. Dat indoctrinatie niet onherroepelijk is. En hoe belangrijk het is om uitleg te geven over de impact. En ik heb geleerd om niet te veroordelen (ik veroordeelde de indoctrinatie / de kerk). Nu is er hun perspectief en mijn perspectief. Beide zijn oké :-). En dat geeft rust!
• Dat je je meer vrij voelt na het loslaten van de kerk regels
• Doe wat je voelt
• Helaas geleerd een dikkere huid te krijgen. Ik heb geleerd niet in te gaan op pijnlijke reacties om niet te verzanden in woede en verdriet. Geleerd dat het de beste relaties kan infecteren.
• De hel en verdoemenis helemaal loslaten
• Hoe verwikkeld het geloof in je leven is en hoeveel moeite het kost om het te ontmantelen. Het is echt een soort indoctrinatie
• Dat God overal is en ik niet perse naar een kerk hoef te gaan om Hem te ervaren. Hoewel ik heel veel fijne momenten in de kerk heb ervaren voel ik mij nu sterker en minder afhankelijk. Misschien dat er weer een periode komt waarin ik wel weer zal gaan en het maakt me dan ook niet uit in welke vorm dat is.
• Kies voor jezelf en je geluk.
• Niemand shunnen.
• Alles heeft 2 kanten
• Van mezelf houden, mijn eigen mening durven geven. Lukt lang niet altijd.
• Respect te hebben voor anderen.
• Luisteren zonder oordeel
• Sluit mezelf nooit meer bij een geloofsgemeenschap aan. Zoveel mensen zoveel waarheden.
• Mensen te accepteren, vanuit welke overtuiging dan ook | God te blijven volgen | meeste mensen doen hun intenties vanuit hun beste overtuiging, niet om de ander te dwarsbomen
• Dat verschillende ideeën en beelden naast elkaar (kunnen) bestaan
• Ik bind mij aan geen enkele stroming of geloof meer maar leef op mijn eigen vrije manier met het goddelijke
• Dat het niet kwalijk was bedoeld, maar dat het wel kwalijk uitpakte.
• Omgaan met hiërarchie en mezelf op de eerste plaats zetten
• Ik mag mezelf op de eerste plaats zetten, ik heb iets te willen
• Dat het leven nu veel leuker is, dat ik gelukkig ben nu
• Hoe moeten we kerk-zijn tegenwoordig en wat houdt het geloof eigenlijk precies in
• Sterk te blijven en een overlever te zijn in de beste zin van het woord
• Dat er geen enkel spoor van liefde binnen de christelijke gemeenschap is te vinden.
• Alles is slechts perspectief..
• Meer open minded te zijn voor andere visies en invullingen van het geloof. Niet naar kerk gaan staat niet gelijk aan niet geloven. Daarentegen ook het belang van met elkaar kerk zijn
• Kritisch zijn niets ongeloofwaardigs aannemen. Interesse in de waarheid en de onjuistheid van de kerk. Youtube is een uitstekende informatiebron die in mijn jeugd (jaren 80 en 90) nog niet voorhanden was. Kijk eens naar de kanalen van AtheistExperience, AronRa, Talk Heathen, The Friendly Atheist
• God opnieuw vinden en mezelf accepteren
• Er is geen goed of fout. Het leven IS! Punt uit. Daar heb ik geen invloed op. Wat ik wel kan beïnvloeden is mijn reactie op gebeurtenissen. En daar kies ik meer en meer voor om in licht en liefde te leven. Heerlijk VRIJ is dat!
• Dat het moeilijk bleek om je echt uit te laten schrijven
• Vrijheid. Eigen keuzes maken. Ik ben goed zoals ik ben. Iedereen is gelijk.
• Dat ik me niet hoef aan te passen. Dat ik het leven mag leiden wat bij mij past en waar ik gelukkig van wordt
• In gesprek blijven. In contact blijven.
• dat het prima is om eigen pad te gaan, dat je dan niet ‘minder’ bent
• Niet te oordelen
• Doorzettingsvermogen en het recht voor jezelf te kiezen
• Ik zelf ben belangrijker dan het collectief
• Luisteren, aanvaarden, niet oordelen
• Hoe kun je op alternatieve wijze voldoen aan een behoefte aan zingeving, diepgang?
• Te vertrouwen op mn intuïtie
• Wat de waarheid wel was…
• Me niet te laten beïnvloeden door groepsdruk, steeds te blijven zoeken naar persoonlijke vrijheid, me steeds meer vrij voelen om me eigen weg te gaan en mijn eigen keuzes vanzelfsprekend te vinden, me steeds bewust te zijn dat zaken voor iedereen anders liggen en dat je anderen ook jou eigen opvattingen niet moet opdringen of ze hinderlijk moet uitdragen
• Inzicht en vooral wederzijds begrip zonder oordeel
• Op mijn intuïtie te vertrouwen, mijn eigen koers te varen
• God is overal. Let go, let God.
• Geleerd: mijn eigen pad gaan, mijn eigen onderzoek doen, er zijn zelfs onder gelovigen nog zoveel andere manieren om naar de bijbel en God te kijken. Gelukkig is de allergie weg en kan ik er weer van genieten om samen met gelovigen zo nu en dan in een bijeenkomst of de kerk te zijn, ook al geloven we niet hetzelfde en ook al verschillen we qua visie essentieel. Ik geniet wel van de mooie en moderne kanten die ik nu zie en de muziek (Opwekking, Mozaïek 0318 Veenendaal, de lessen van de ETS). Wat ik nog steeds probeer te leren en waarvoor het nu blijkbaar pas tijd is: de basis van mijn eigenwaarde, dat ik mag zijn wie ik ben, dat het goed is, dat ik goed ben zoals ik ben, dat ik me voorzichtig, babysteps, mag leren durven open te stellen voor intimiteit, toenadering, liefde, dat ik nu nog zo vaak het gevoel heb dat ik niet goed genoeg ben en het niet verdien. Onvoorwaardelijke liefde in plaats van voorwaardelijke liefde. Dat mag en wil ik heel graag leren.
• Voortdurend bezig zijn met de vraag: Wat brengt iemand er toe om weg te gaan. Net zoals ik mezelf voortdurend afvraag: ‘Wat drijft mij ertoe on te blijven.
• Het is eigen keuze. Rouwen is goed erna en duurt enige tijd. Neem er de tijd voor.
• Dat kerkverlating niet het einde van de wereld betekent.
• Dat ik niet de enige ben die, na het verlaten grote problemen heeft gehad met het aangaan van relaties, maken van vrienden, hebben van verslaving. Er waren er veel meer met geestelijke problemen…..
• Dat je niet moet naar de kerk moet gaan voor mensen, deze teleurstellen altijd. Maar dat je naar de kerk moet gaan om God te ontmoeten.
• Dat je als individu er wel degelijk toe doet
• Niet iedereen die zegt niet meer te geloven gelooft ook daadwerkelijk niet meer
• Liefde is meer dan kerkgang of kerkverlating.
• Probeer te accepteren dat je er alleen voor staat als je een sekte hebt verlaten.
• Eigen identiteit leren kennen. Ik ben onmiddellijk beginnen studeren en werk nu in de zorg. Nu kom ik erachter dat deze sector niet de gezondste is voor mij omdat ik al veel emotioneel heb meegemaakt. Mijn veerkracht is sterk, maar je hebt enorme veerkracht nodig in de zorg en dat is toch zwaar. Als ik dit had geweten had ik even gewacht om een studiekeuze te maken. Sta nu weer voor de keuze welke job past bij mij en kan ik aan.
• je hoefde niet meer zo krampachtig te doen
• Op m’n eigen gevoel te vertrouwen
• Ik geloof dat een mens zijn of haar eigen weg mag gaan. Daar heb ik mijn handen vol aan.
• De mens en zijn behoefte aan religie (een hogere macht)
• Vertrouwen hebben in mensen (inclusief mezelf)
• dat er ruimte is voor exploratie, voor onderzoek, voor andere inzichten…
• Dat je altijd overal hardop en vrij over God mag praten en altijd iedereen enthousiast mag uitnodigen mee te gaan naar de kerk
• Zelfstandig zijn
• Blij zijn met jezelf en dat je MOET kiezen voor wat jij denkt wat goed is voor jou.
• Proces van verlaten had iets eerder gekund
• Ik probeer te leren dat ik niet lief, bescheiden en volgzaam hoef te zijn
• Dat ik een waardevol persoon ben en ertoe doe.
• Leren om voor jezelf en de wereld te zorgen.
• Dat ik zelf ontzettend sterk ben. Ik ben trots op mezelf. Iets dat ik in de kerk nooit had kunnen zeggen. God was zogenaamd alles waar ik mijn talenten en gedachten vandaan haalde. Nu weet ik dat ik zélf krachtig en sterk ben.
• Veel mensen leven met 2 gezichten.
• Dat mijn waarheid ook maar een paradigma is. Goed en echt luisteren is belangrijk en oordeelloosheid ook. Het lijkt voor kerkgangers moeilijk regie en verantwoordelijkheid voor het leven van iemand bij die iemand zelf te laten. Ik probeer dat wel te doen en dat stuit op onbegrip.
• Dat God altijd nabij is
• Ieder mens maakt zijn eigen keuzes, we leven in een vrije wereld. God houdt van ons allemaal.
• Iedereen in zijn eigen waarde laten, wat hij/zij ook gelooft.
• Ik probeer te blijven geloven, niet in een gekruisigde Jezus maar wel in een Eeuwige Vader
• Dat ik naar mezelf moet luisteren en ik zelf weet wat goed voor me is. Dat God veel groter is dan wat de kerk hem laat zijn. Dat meerdere geschriften zijn over Jezus die niet in de bijbel staan. Dat deze geschriften de moeite waard zijn om te lezen en niet gevaarlijk.
• Dat iemand die tegen mij (atheïst) zegt dat God ook van mij houdt, geen naïeve, opdringerige weirdo is, maar een liefdevol mens die niet beseft hoe vreemd zo’n uitspraak overkomt, maar wel vol liefde ruimte maakt voor mij.
• Heel voorzichtig zijn als je met jonge mensen omgaat. Altijd met meerdere mensen in een ruimte zijn zodat je elkaar kunt beschermen voor nare ervaringen
• Luisteren en in gesprek gaan
• Lotgenoten contact is zinvol
• Ontzettend veel. Kort gezegd: geloven in mijn eigenwaarde, een mening durven hebben en uiten, durven discussiëren, autoriteitenvrees overwinnen, inzien dat er vele waarheden, meningen, overtuigingen etc zijn, inzien dat je van vele wijsheden/inzichten mag proeven zonder je voor de eeuwigheid daaraan te verbinden.
• Geleerd om mijn eigen spirituele weg te gaan
• Op God te bouwen
• Dat ik goed mijn eigen weg kan bepalen en toch gelukkig zijn
• Dat je altijd je gevoel moet volgen en je jezelf niets moet laten opleggen
• een gelovige twijfelt en een twijfelaar gelooft soms
• zoveel mensen zoveel gedachtes
• Dat de kerk universeel is
• Dat wat je meegemaakt hebt in de ene kerk, de andere kerk daar niet verantwoordelijk voor is
• Van mezelf houden. Op de een of andere manier voelde ik binnen de kerkgemeenschap dat dat niet mocht. Je Zit vol met zonden, hoe kun je dan van jezelf houden. Het is echter andersom. Als je niet van jezelf houd, kun je van niemand houden, dat is het groote en eerste gebod en zou binnen de kerk veel meer naar voren moeten komen.
• Dat iedereen vrij moet zijn in zijn keuze. Het is iets persoonlijks. Je kan toch moeilijk oordelen over iemand anders zijn relatie met God. Ik vind dat men zich daar niet mee moet bemoeien.
• Dat er niet één weg is maar ontelbaar vele
• De weg van hoofd naar hart
• Een eigen mening te hebben
• Tolerantie
• Dat ik goed ben zo als ik ben
• Geduld met de dwalenden in de kerk
• Aandacht voor elkaar en vertrouwen op God. Soms lijkt het of iemand verdwaalt maar God is trouw en Hij brengt de weglopers soms terug. Ook als de weglopers niet terugkomt blijft God trouw.
• Ik ben na het verlaten van het filiaal opgegaan in het veelkleurige lichaam
• Mijn eigen weg gaan, iets wat me als kind nooit geleerd is. Anderen bepaalden de richting
• Dat kerk en geloof 2 heel verschillende dingen zijn en dat je vanuit je opvoeding dingen geleerd hebt, of dingen niet mocht waarvan je nu denkt: waarom niet? Geef eens 1 goede reden. En denk toch eens iets meer out of the box
• Dochma’s vermijden.
• Vooral doen. Goed voor je christen-zijn
• Los te komen van de indoctrinatie in mijn Jeugd.
• Rust te vinden in mijn eigen geloofsbeleving
• Ik ben enorm gegroeid op geestelijk vlak en groei nog steeds. En ik heb een enorme afkeer gekregen van kerken.
• Zoveel. Ben er ook al 32 jaar uitgeschreven
• Wie ik zelf ben. Na zoveel jaar zit er nog veel onverwerkt leed.
• Geloven zonder kerk
• Dogma is belangrijker dan echte vriendschap voor de kerkleden
• Begrip voor de ander
• Heb juist daarom (bijna) alle boeken van Maarten het Hart gelezen: waar ging het mis, wat is er fout gegaan of gedaan….. sorry voor wat ikzelf op die weg heb misdaan aan medegelovigen
• Dat ik geen instituut nodig heb om te kunnen geloven. En dat Jezus mij niet veroordeeld om wie ik ben
• Valt niet te discussiëren met gelovigen.
• Corona heeft ook een grote impact gehad op onze geloofsbeleving. Dat kan ook niet onderschat worden.
• Dat anderen er verdriet van hebben en oprecht denken dat je in de hel komt.
• Hoe kunnen we elkaar vast houden. Wat is echt belangrijk
• Geen oordeel maar open respectvolle vragen stellen
• Met eigen verantwoordelijkheid en vrijheid
• Doe waar je je goed bij voelt en je niet meer laten indoctrineren
• Dat kerkverlater soms te lang wachten om weg te gaan. Eerst zit de frustratie torenhoog, dan gaan ze en deugt er zogenaamd niets meer. En jammer genoeg wordt dan wel naar de rol van de ander gekeken maar niet naar zichzelf.
• Het gaat om je persoonlijke ontwikkeling, het is belangrijk dat een kerk daartoe bijdraagt, als dat niet het geval is kun je beter vertrekken.
• Dat echte vrijheid buiten de kerk is
• Ik heb geleerd, met vallen en opstaan, om op eigen benen te staan zonder familie en gemeenschap. Ik heb mijn eigen wereldbeeld en geloofswereld opgebouwd.
• Zélf nadenken en niet zomaar opvolgen
• Elk mens kent z’n twijfels en uitdagingen
• Niet te oordelen en oordelen niet binnen te laten komen
• Hoe belangrijk het is dat opgroeiende jeugd de kans krijgt om zichzelf te ontwikkelen in een richting die bij de persoon past. Bij mij heeft het 50 jaar moeten duren en nu ben ik daar toch aangekomen.
• Vergeef hen Heer, want zij weten niet wat zij doen. Maar ze zijn wel verantwoordelijk. Ook voor het feit dat ze die verantwoordelijkheid niet beseffen en ernaar handelen en daarmee nóg meer onrecht veroorzaken.
• Keuzes maken die mij gelukkig maken, ipv wat men van mij verwacht. Dingen doen waar ik energie van krijg ipv wat me energie kost. Bedenk wat wil ik en niet wat vinden mijn geliefden fijn.
• dat ik erachter kwam dat alleen de angst overbleef. Toen kon ik het geloof (kerk) loslaten
• In gesprek te blijven met elkaar.
• in verbinding blijven
• compassie en empathie voor de pijn van veel kerkverlaters
• Dat je moet leren op je eigen gevoel te varen…
• Met zelfvertrouwen krijgen. Dat ik er ook mag zijn. En niet altijd te hoeven plaatsen.
• Praten met elkaar
• Ruimte om verschillend te zijn. Respect voor elkaar. Dus ook voor degeen die blijft.
• Dat geloven niet aan een kerk gebonden is
• Dat praten met andere kerkverlaters echt helpt.
• ik zocht gewoon een andere kerk. En vond die ook
• Ik probeer te leren hoe het is om een eigen visie te hebben. Een eigen pad creëren en die ook bewandelen.
• Om je eigen keuzes te maken. Dat moest ik leren.
• Ik probeer me niet schuldig te voelen en tegen mezelf te zeggen dat ik deze keuze mag maken en dat dat OK is dat ik niet meer ga en dat het niet slecht is wat ik gedaan heb
• vertrouwen in jezelf hebben ipv in anderen
• Ik leer met vallen en opstaan hoe ik mijn leven zelf leef. Zonder een boekje, zonder groepsdruk en wat ik zelf van dingen vind ipv wat Jehovah ervan vindt. Ik probeer uit mijn ratio te komen en meer bij mijn gevoel.
• Je eigen weg gaan en kritisch zijn op wat er gezegd wordt.
• Het meest moeilijke is om invulling te geven aan je leven. Ik heb geleerd (en eigenlijk wist ik dat al) is dat geloven een bepaalde vormgeving is van sociaal gedrag. Het is een op een verheerlijkte manier van kijken naar de bijbel en de uitleg.
• Vertrouwen op mezelf. De mens is goed tot op het bot.
• Het is voor mij geen issue, we leven in een vrij land
• Dat mijn geloof niet afhankelijk is van emoties, kerkendogma’s en personen. Ik ben gelovig omdat ik God volg en niet de kerk volg. Corona had dus ook geen effect op mijn geloofsleven, omdat ik mensen uit de kerk niet meer zag. Kerken kunnen heel verbinden zijn, maar als ik dat nodig heb voor geloof klopt er iets niet met mijn relatie met God.
• Erkenning van de redenen
• Geen kerk nodig om te geloven
• dat je het samen moet doen ook met andersdenkende
• Dat ik direct bij mijn psych op de deur klop als ik mezelf weer de diepte in voel gaan.
• Om zelf logisch en gezond na te denken… alles afwegen… je eigen richting of mening ontwikkelen
• Kritisch te blijven. Te kijken naar wat er wel is. Je eigen bijdrage. Het niet alleen maar verwachten van een ander
• Geloof kun je niet opdringen
• Blijf bij jezelf en beoordeel niet
• Voor mij is de truc als volgt. Als het zo is dat Jezus de zondeval ongedaan gemaakt heeft dan is het Paradijs weer voor iedereen toegankelijk; de engel die het bewaakte is al lang en breed met pensioen en vraagt zich waar iedereen blijft. Dat zegt mij regelmatig sinds ik me permanent in de Hof van Eden inleef. Hier zijn de gedachten vrij. Wie dut mie wat!!
• gewoon doorgaan met ‘kerk zijn’ helpt niet, en tegelijk helpt het wel: rituelen en ritmes blijven aantrekkelijk en geven verbondenheid. Maar wees je er bewust van dat die ritmes niet voor iedereen vanzelfsprekend zijn, en laat ruimte voor andere routes. Gods liefde is groter dan wij kunnen snappen.
• Voor mezelf te kiezen, eigen geluk is belangrijker dan overtuigingen van anderen. Geleerd om ruimer te denken, minimaal te oordelen.
• Om iedereen vrij te laten, hoewel ik dat wel lastig vind als het gaat om alle regels van religies. Ook geleerd dat er zoveel in de bijbel staat wat niet klopt.
• Het is een vergaarbak van meningen en beterweters
• God op andere manieren zoeken, en met succes
• Dat geloof iets persoonlijks is en dat je daarin vrij kunt bewegen. Dat jouw mening over jouw Godsbeeld er ook mag zijn.
• minder dogmatisch leven, beter omgaan met verlies en verdriet, eigen losse gemeenschap bouwen in de stad, n
• Je kunt mensen niet tegen houden, het is eigen keus
• Naast een heleboel andere dingen: de invloed van datgene wat je als kind / tiener / puber / jong volwassene voorgeleefd krijgt, kun je niet onderschatten.
• Niks aantrekken van gelovigen en ook nie meer proberen om het uit te leggen
• Mensen niet in de steek laten
• Dicht bij mijn eigen kern blijven, daar in de stilte waar God is, zonder kerk, want daar is vaak een dogmatische God en daar kan ik niks mee.
• Niets is zeker, daar moet je mee leren omgaan.
• Ruimer denken. Verantwoordelijkheden daar laten waar ze horen
• Dat het niet helpt om te proberen mensen krampachtig ‘binnen’ te houden.
• Ik heb mij er in verdiept naar motieven van verlating, van daaruit worden ook wel frustraties en beschuldigingen geuit. Daar kan ik persoonlijk niet veel mee maar het raakt me wel…
• Wat vrijheid is in doen en laten
• Dat het hele geloof niet klopt en een groepsdruk is door mensen bepaald. Wel heb ik moeite met angst voor de dood(hel) angst voor de oordeelsdag met laatste bazuin. Ondanks dat je steeds meer kan relativeren zit het diep in je. Ik probeer te leren om te gaan met Fam en Vrienden die nog wel geloven, ik heb moeite om te blijven aanpassen en niet geheel mezelf kan zijn.
• Dat oprecht luisteren altijd de oplossing is. Geen oordeel, accepteren dat iemand het anders kan zien. Er is niet 1 waarheid
• ik ben een tijdje bezig geweest met andere religies en spiritualiteit, ik heb nu geleerd dat zingeving niet gebonden hoeft te zijn aan iets bovennatuurlijks.
• Maak van je hart geen moordkuil, wees helder en eerlijk.
• Respect geven en ontvangen en begrip
• Ik heb geleerd dat er zo ontzettend veel mensen de kerk verlaten… dus dat ik heus niet de enige ben. Het is zo goed om contact te hebben met andere kerkverlaters, zowel op social media maar zeker ook persoonlijk contact.
• Ik ben nu 61, kan al 2 jaar niet werken, heb al 2 jaar psychische hulp, omdat alles van vroeger 1 grote indoctrinatie is geweest waar ik niet los van kan komen . Bij mij speelde ook misbruik een rol.
• Eigen kerk opzetten
• Dat ik en mijn keuzes mogen bestaan. Dat ik iemand ben.
• Ik probeer open te zijn en te luisteren. En vooral niet in de verdediging te schieten. De dialoog moet open blijven. Daar moet je ook wel eens voor slikken als er (begrijpelijk) woede is bij verlaters. Maar ik denk dat je dat je hele leven moet leren. Soms word je gewoon defensief 😉
• Na vele jaren en veel nadenken kom ik toch tot de conclusie: kerkgangers / achterblijvers weten niet beter, zijn helaas ook zo opgevoed, geïndoctrineerd. Het instituut kerk / sekte is ontwrichtend in heel veel mensenlevens, zij moeten openheid van zaken geven zodat een ieder kind /jeugdige de eerlijke keus kan krijgen om te blijven of te gaan (utopie). Ik probeer continu dicht bij mij zelf te blijven en bijvoorbeeld de preken en vernederende overtuigingen van mijn ouders over mij niet de overhand te laten krijgen in mijn gedachten
• Omgaan met conflicten
• Ik heb geleerd dat liefde nooit iets slechts kan zijn. Ik ben nog aan het leren dat mijn seksuele schaamte voortkomt uit de indoctrinatie van de kerk. Ik ben nog aan het leren dat ik als vrouw wél kan kiezen voor een carrière en dat ik baas ben in eigen buik
• Er voor uit komen en er over praten bij een psycholoog
• De kerk gaf een ‘moreel kader’. Dat is er nu niet meer. Ik vraag mij nu dus af: waar haal je buiten de kerk een moreel kader vandaan? Want ook buiten de kerk zijn er genoeg mensen met een goed moreel kompas.
• Ik probeer beter aangesloten te raken op mijn intuitie
• Studeren van world religions
• Om mensen en zeker mijn zoon, onvoorwaardelijk lief te hebben. Wat ik nog wel lastig vind zijn de rituelen in ons gezin, die vanuit het geloof een plek hebben gekregen.
• Open blijven staan voor elkaar ondanks andere kernwaarden. Niet “tegen aan schoppen
• Mensen accepteren zoals ze zijn.
• Altijd open te staan voor ieders overtuiging, maar zonder fanatisme, daar trek ik grenzen en hoef er van mezelf niet (meer) naar te luisteren of op in te gaan.
• op mijn eigen gevoel en innerlijke (morele) kompas vertrouwen. het leven niet zo serieus nemen. fouten maken zonder bang te zijn. twijfelen, of maar wat doen want he we doen allemaal maar wat. anderen in hun waarde laten, ongeacht hun (geloofs)keuzes en levensstijl.
• Ik ben lang boos geweest op familie in de kerk. Dat helpt de band niet. Zet de verschillen en de boosheid opzij (niet negeren, maar accepteren), en kijk vooruit. Je kunt er echt over praten, maar dat vergt heel veel openheid en luisteren van beide partijen. En vergeet even dat je ‘gelijk’ hebt, anders wordt het een discussie in plaats van een gesprek.
• Oordeel niet!!!!
• Het gaat niet om de kerk (tradities, leer, etc), het gaat om persoonlijk geloof en de ondersteuning/hulp die je daarin krijgt
• Dat je geen kerk nodig hebt om goed te leven
• De tijd nemen en alles op je eigen tempo verwerken
• Zoek steun van lotgenoten!
• Dat opvoeding in het maken van je eigen keuzes het allerbelangrijkste is. En het allereerlijkste.
• Dat we deel uit maken van een groter geheel en dat wat in de kerk gezegd wordt beperkend is. Mag ook zeggen ik weet het ook niet precies
• Ik kijk wat God van me vraagt
• Onderzoek wat jij gelooft
• Dat ik moed had.
• Open vragen te stelllen en oog te hebben voor de impact die het leven in een bep. gemeenschap op iemand heeft. Het ging bij mij niet zozeer om het verlaten, maar om de schade die door de jaren in die kerk is aangericht.
• Mensen zijn vrij betekenis te geven aan hun eigen leven en religie
• Dat ik me door niets of niemand ooit meer de les laat leven .en ik lever me nooit meer aan iemand uit met heel mijn ziel en zaligheid
• Dat God groter is dan alleen 1 bepaalde gemeenschap en dat mensen soms ruimte en een zoektocht nodig hebben.
• Niet oordelen of beoordelen
• Vrijheid in alle vormen. Liefde boven alles.
• Mezelf zijn en geloven wat ik geloof en niet wat me opgelegd werd
• Mildheid, een bredere blik, vertrouwen, begrip
• Dat er veel te veel geoordeeld wordt binnen de kerk en dat mensen veel te veel aan perfecte regeltjes moeten voldoen. Dat is zo niet in de lijn van onze God. Je mag zijn wie je bent! Iedereen is welkom!
• Iedereen is prachtig. Van elk geloof kun je leren, ook als je verschilt op heel veel vlakken. Kijken naar de kern van de mens is zo ontzettend waardevol.
• Dat je zelf met ideeën moet komen. Maar ook een hoge muur.
• Dat mijn geloof rust op Jezus de rots en niet op een leer Minder ellende en schuld meer blijdschap en je geliefd weten
• Dat God’s vaderhart /liefde veel groter is dan ik ooit had kunnen bedenken.
• Dat niet jouw kerk de waarheid in pacht heeft. elke kerk heeft goede items in zich. Gaat om God die we dienen, en onze naaste liefhebben als onszelf
• Dat het leven gewoon doorgaat.
• Minder snel oordelen/veroordelen
• leven vanuit de Geest. God niet ervaren in een mensbeeld
• Hoe je je in de gewone wereld staande houdt.
• Vragen en doorvragen voordat je zelf met een mening of stelling komt. Dat brengt dialoog op gang.
• Respect voor een ander en die behandelen zoals je zelf behandeld wil worden
• Dat de kerk te weinig een gemeenschap is. Dat we leven in een zeer individualistische samenleving
• Vrijheid van denken en het minder schuldig voelen
• Dat wat er ook werd gezegd van hulp ik die niet kreeg
• Zelfheling
• Het besef van religieuze gevangenschap en “brainwash”.
• Overal over praten ik heb wel 20 jaar therapie nodig gehad maar durf nu te zijn wie ik ben en voor mij is God een liefde die van mij houd zoals ik ben en denk
• Ik heb vooral geleerd dat er zoveel meer ‘waarheden’ zijn dan die ene ‘waarheid’.
• Het wordt lastig bij het opvoeden van kinderen, je moet nu zelf bepalen wat goed/fout is
• Ik probeer van mezelf te houden en geen wrok te koesteren. Ook probeer ik mijn gevoelens voor de organisatie van het geloof los te zien van mijn gevoelens voor mijn ouders. Ook probeer ik er naar toe te werken om een gesprek met mijn ouders aan te gaan over hoe de situatie voor ons is geweest
• Niet schuldig voelen
• Vrijheid…zelf mogen voelen, zelf mogen denken, zelf mogen ontdekken in alle opzichten van leven. Mijn eigen kind in al die vrijheid opvoeden. Open zijn tegen alle mensen zonder oordelen…het leven vieren!
• Wie ik zelf werkelijk ben.
• Geloven in mezelf
• Dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten hier op aarde. En dat hoe stellige ik denk te weten wie God is en hoe het hoort… Hoe meer ik kan kwetsen. God is groter dan ik kan begrijpen en heeft ons divers gemaakt. We mogen we er allemaal zijn. Iedereen is gemaakt door Hem en God gaat met een ieder een eigen weg. Ben ik iemand die mensen de weg naar God opent of last zien? Of iemand die drempels opwerpt om bij Hem te kunnen komen.
• Het effect van groepsdenken. Ik dacht zelf niet meer na
• Ik heb de afgelopen jaren veel boeken en nieuwsartikelen gelezen over religie en sektes. Het hijft mij veel inzicht gegeven over hoe sektes en sekteleiders te werk gaan om hun leden te hersenspoelen en gevangen te houden in hun sekte.
• Mij minder schuldig voelen en ben heel onzeker in alles.
• Mensen zijn rare wezens
• Hoe ziekmakend en beperkend naar binnen gericht het is. En het heeft mij geleerd om verder te kijken, vragen te stellen en te leren leven :-).
• discussie zijn nutteloos
• Het is niet mijn schuld. Het ligt aan de leer, die is letterlijk ziekmakend.
• Gevoelens voelen en uiten. Mezelf serieus nemen.
• Respect houden voor ieder anders denkende, wel of niet gelovend, nu voel ik nog wel s een vorm van haat oid tegen gelovigen
• Om te vertrouwen op God, ook als de kerkgemeenschap geen goed gevoel geeft
• Ik heb mijn afkomst nooit verloochend en geprobeerd altijd het goede te zoeken. Dat heeft mij veel rust gebracht.