Afgelopen zondag was het zo ver: de eerste ONT-MOETINGSDAG van leden van de DogmaVRIJplaats (DVP)!
DVP is een geheime Facebookgroep, gekoppeld aan de openbare Facebookcommunity Dogmavrij, voor mensen die (streng) religieus werden opgevoed en deze aangeleerde religie hebben losgelaten (of dat proberen te doen).
Achtergrond
Niet alleen heeft dat losmakingsproces grote gevolgen voor het zelfbeeld en het wereldbeeld (echt ALLES staat ingrijpend op zijn kop), maar ook psychosociaal kunnen de gevolgen groot zijn.
Niet zelden raakt men ALLE vrienden kwijt en ook veel familiebanden blijken niet bestand tegen de kloof die ontstaat wanneer een gezinslid niet langer hetzelfde gelooft.
Sommige groepsleden zijn verstoten door de volledige familie. Enkelen hebben zèlf moeten besluiten het contact met de familie te verbreken, omdat gedrag en uitspraken van familie als destructief werden ervaren.
In vrijwel alle gevallen zijn bestaande vriendschaps- en familiebanden veranderd.
Veel hulpverleners begrijpen niet hoeveel impact het loslaten van aangeleerde religie op iemand kan hebben. Zij beschouwen dit als een doorsnee rouwproces en verwachten dat de klachten na een jaar voorbij zijn.
Dat is niet zo. Mensen worstelen soms decennialang. Niet alleen met eenzaamheid en (aangeleerde) angst voor ‘de wereld’, maar ook met restanten van de religieuze leer. Hun ‘blauwdruk’, die hen vertelt dat zij ‘onbekwaam’ en ‘geneigd tot alle kwaad’ zijn.
Onderdanigheid als levenshouding, het ontbreken van vermogens om grenzen aan te geven en jezelf serieus te nemen… Men leerde dikwijls alleen ‘gehoorzamen’. Zelfstandig nadenken of de eigen gevoelens serieus nemen is iets dat de meeste groepsleden nooit werd aangeleerd. Ga dat allemaal maar eens herprogrammeren als je al 20, 30, 40 of 50+ bent!
En vind maar eens mensen die begrijpen waar je mee worstelt.
Verbondenheid
“Er zijn er meer!” en “ik ben niet gek!” zijn veelgehoorde uitingen van opluchting, wanneer men de geheime Facebookgroep DVP ontdekt.
Lastige, pijnlijke gevoelens worden (h)erkend en besproken. Niet om erin te blijven hangen, maar om er actief mee aan de slag te gaan.
In plaats van ‘je goed voelen’, kan je ook leren om goed te voelen.
De blik steeds minder naar het verleden en meer en meer naar het heden en de toekomst.
Het gevoel van verbondenheid is groot in de groep. Of mensen nou theïst of atheïst, gnostisch of agnostisch zijn, ze delen een soortgelijke achtergrond en lopen daardoor tegen soortgelijke dingen aan. Dat geeft een band, die de gesprekken kwetsbaar en persoonlijk en de sfeer steunend en vriendschappelijk maakt.
Een echte ont-moeting kon dan ook niet uitblijven.
Afgelopen zondag, 21 mei 2017, vond deze ont-moeting plaats in The Colour Kitchen, een ontzettend leuke horecagelegenheid in hartje Utrecht.
Sommige mensen hebben meer dan drie uur moeten reizen (enkele reis!) om erbij te kunnen zijn.
Degenen die het niet konden betalen, werden gesponsord door groepsleden.
Men had dus heel wat ervoor over om dit samen mee te kunnen maken. Verlangen naar contact en verbinding won het van angst en onzekerheid.
Een zonnige middag lang genoten we van een high tea, goede gesprekken en elkaars aanwezigheid. Er werd gehuild, geknuffeld en vooral ontzettend veel gelachen. Wat heerlijk wanneer een half woord genoeg is!
Reacties
Enkele reacties van groepsleden:
“Zo mooi hoe iedereen, met alle onzekerheid, gekwetstheid, schroom en midden in de strijd staand of al veel strijd geleverd hebbend zich hier inzette om gezien en gekend te worden!”
“Stuk voor stuk alleen maar mooie mensen ontmoet. De oprechtheid en authenticiteit was overweldigend!”
“Voelde me in een klap thuis. En het was zo onwijs makkelijk om in gesprek te raken. Je hoeft niks uit te leggen, de (h)erkenning slaat onmiddellijk toe!”
“het drong tot me door dat (waarschijnlijk) alle aanwezigen intense mensen zijn. De mensen met interesse in levensvragen. Wie ben ik.. waarom ben ik op aarde. De zoekers.. de filosofen, de intelligente kritische personen. Ze nemen geen genoegen met antwoorden zoals: ‘het is nu eenmaal zo’ of: ‘het is traditie’. Ik voelde me zó thuis. Heerlijk!”
“Het was fijn. Het was gezellig. Het was goed. Een dag met een sterretje.”
“Ik vond het een heerlijke middag in een prettige, vertrouwelijke sfeer. Het gaf me een ‘broertjes en zusjes-gevoel’.”
Het is overduidelijk: dit moeten (en gaan!) we veel vaker doen!
Behoor jij ook tot de doelgroep en lijkt het je fijn om mee te doen in de geheime Facebookgroep DogmaVRIJplaats? Maak dan, als je dat nog niet hebt, een Facebookprofiel aan (mag met een schuilnaam) en stuur een berichtje of vriendschapsverzoek naar het Facebookprofiel van Inge Bosscha. Dan kan ik je lid maken. Je kunt de groep alleen vinden als je lid bent. Familie en vrienden kunnen niet zien dat je lid wordt/bent. (Behalve wanneer zij zelf ook lid zijn!) Stuur voor meer info gerust een berichtje. 🙂
Oh, en als je dan toch op Facebook zit, vergeet dan niet de openbare community Dogmavrij te liken/volgen. 😉
Dank je wel!
Met alle liefde,
Inge Bosscha
Beste Inge, helaas heb ik het gemist, maar ik hou me aanbevolen voor een volgende keer. Ik weet uit ervaring hoe leerzaam en bemoedigend lotgenotencontact is. Veel succes met je goede werk.
Mooi initiatief ! 🙂
Zo’n bijeenkomst geeft ook meer mogelijkheden in communicatie. Geschreven woorden zijn beperkter en minder duidelijk dan directe verbale communicatie.
Je verricht mooi werk, Inge.
Warme groet
Chapeau, lieverd,
Je bent geweldig goed bezig en heel veel mensen tot steun.
Grootvaderlijke kus op je lieve voorhoofd, waar zoveel moois achter leeft,
Opa Jos.De_debleyser
Beste Inge,
Ik heb al eens op deze site verteld, dat ik al als jongetje van zes- of zeven jaar in opstand tegen mijn moeder kwam, die mij met de beste bedoelingen overigens naar de Zondagsschool stuurde en ik terugkwam en zei “deze onzin wil ik nooit meer horen” had niets met medemenselijkheid te maken hel en verdoemenis. Dat is het enigste wat ik me er nog vagelijk van herinner en wat me enorm tegen de borst stuitte. Gelukkig was mijn vader al vroeg in zijn leven de weg gegaan, die jullie gegaan zijn en kreeg ik de volledige steun van hem. Hij was een sociaal democraat van de oude stempel wiens leven echt in het teken stond voor wat hij voor zijn medemens kon betekenen, zonder ook maar iets voor zichzelf terug te verlangen, Maar daarom schrijf ik je niet ik ben op dit moment achter elkaar door de boeken van Hans Stolp aan het lezen. Hij is een predikant die de weg gegaan is, die jullie ook gegaan zijn en door het lezen van zijn boeken heb ik nog beter kunnen doorgronden -al was me dat heel duidelijk door jullie verhalen- wat een moeilijke weg jullie moeten gaan. Hij is nog steeds predikant en legt heel duidelijk uit, dat jullie geloof en het geloof in Christus echt niet hoeft op te houden bij het verlaten van de kerk ik zou zeggen integendeel. Ik heb het net zijn boek uit “Waar haal je het vandaan-Mijn weg naar het esoterische christendom. Is voor de problematiek waar jullie mee worstelen een prachtig begin om al zijn boeken te gaan lezen.
Zijn website:
http://www.hansstolp.nl/index.php/nl/
Heel veel komt overeen met wat ik heb mogen leren bij de Theosofen, al ben ik nooit lid geworden van die club-ondanks het vele goede en nuttige werk dat ze hier o.m. doen in Den Haag, want dat riekt al weer naar de heiligverklaring van Mevr. Blavatsky -iets wat ze zelf nooit gewild zou hebben-. Maar nogmaals helemaal niets tegen die club ze doen heel veel goed werk. Helaas hadden ze al heel lang de afkorting Isis -moeten ze maar is veranderen vind ik, dat wekt zoveel negatieve associatie op.
http://www.stichtingisis.org/
Maar misschien heb ik het al eens geschreven en anders doe ik het nog maar een keer: “Ik heb mijn eigen God en die God is van iedereen.”
Hans Stolp legt ook heel goed uit het hoe en waarom van de kruisiging iets waar ik van walg alleen dat beeld van een mens aan het kruis. Hij zal wel gelijk hebben maar dat is me nog steeds een brug te ver. Ik hou me maar bij Aartsengel Michael, moeder Maria en Maria Magdelena is meer dan hoog genoeg voor een simpele geest als ik.
High five(doe ik altijd met kleindochters ik ben niet zo van het zoenen en veel liefs)