Ook al heb ik niets meer met het paasverhaal in de ‘zo is het en niet anders’-vorm zoals het me ooit werd verteld, de thema’s uit dit verhaal raken me nog altijd diep.
Ongeacht of Jezus nou wel of niet bestaan heeft en hoe ik volgens sommigen tegen zijn leven en sterven behoor aan te kijken, ongeacht de verhalen over dit verhaal, is het verhaal an sich me nog altijd zeer dierbaar. Mits ik me niet vergaloppeer aan een zoektocht naar ‘de juiste context’ of ‘de werkelijke bedoeling’. Ik lees het verhaal als vond ik het zojuist in een oud en onbekend boek. Ik inhaleer de woorden, als zoog ik voor het eerst lucht in mijn longen. En als mijn eerste levenskreet, vol pijn en vol leven, huil ik, wanneer ik word geraakt.
Dit verhaal gaat over mij. Het gaat over ons allemaal. Dit is ons verhaal.
In de geheime Facebookgroep DogmaVRIJplaats, waarin mensen met elkaar in gesprek zijn over het loslaten van aangeleerde religie en de gevolgen daarvan, komen veel persoonlijke verhalen voorbij. Sommige groepsleden voelen zich beschuldigd, verloochend, verraden en diep in de steek gelaten, soms zelfs door de eigen ouders/familie/vriendenkring. Diep menselijke thema’s die ook in het paasverhaal naar voren komen.
Het is misschien vreemd, maar het paasverhaal vind ik op een bepaalde manier prachtig en troostrijk. Het gaat over die diepste smart en verlatenheid. Het is geen hallelujah happy clappy story, maar een verhaal over vriendschap en verraad, dood en stilte, over de meest intense desolaatheid die er bestaat…
…en over een nieuw begin.
Niet zelden blijkt de weg ‘naar buiten’ ook de weg ‘naar binnen’ te zijn. In de eerder genoemde groep op Facebook komen ook verhalen voorbij van mensen die dit hebben ervaren en/of nog altijd zo ervaren. Zij ontdekten wie ze zelf zijn en vonden steeds meer manieren om zichzelf uit te drukken. Ze leerden hun pijn, hun behoeften en hun grenzen kennen en aangeven en konden een volkomen nieuw leven opbouwen. Ze gingen dwars door hun persoonlijke hel heen om er uiteindelijk ook weer uit te komen. Als een feniks uit de as, een lotus uit de modder, een vlinder uit een pop. Herrezen!
Bizar en prachtig. Want zo diep herkenbaar. Zo vol menselijkheid. Met in de hoofdrol degene die symbool staat voor ‘mens worden’. Afdalen in de hel, verdrongen (kind)gevoelens onder ogen komen, herstellen in stilte en dan de herrijzenis. Een nieuwe lente. Als een paasverhaal. Vol hoop en leven.
Mooi Pasen allemaal!
Ik vind het Jezus als lieverd zo lastig in overeenstemming te brengen met het ‘breng ze hier en sla ze dood’
Kan er geen logische touw aan vastknopen.
Er is ook geen logisch touw aan vast te knopen. Geloof is niet logisch.
Erger nog: Geloof haat de logica. Zodra de gelovige logisch gaat nadenken valt hij van zijn geloof. Het geloof verzet zich daar met hand en tand tegen. Wat de gevolgen daarvan zijn kun je in zowat elk bericht op deze webstek lezen.
Daarom vind ik ook dat de begrippen ‘geloof’ en ‘religiositeit’ meer uit elkaar getrokken moeten worden.
Ik weet niet zeker of de begrippen ‘geloof’ en ‘religiositeit’ wel uit elkaar te trekken zijn.
In de verschillende woordenboeken die ik geraadpleegd heb wordt ‘religiositeit’ verklaard als ‘godsdienstigheid’ of ‘godvrezendheid’. M.a.w. ‘geloof’ en ‘religiositeit’ zijn synoniemen.
Met een beetje goede wil kun je stellen dat ‘religiositeit’ een wat algemener begrip is, wat vager, niet specifiek christelijk, met een meer amorf godsbeeld, maar het blijft naar mijn mening geloof, met alle consequenties van dien.
Ik wou het hier maar bij laten.
Vriendelijke groet
Ik mag graag wikipedia gebruiken.
M.i. ligt het er aan wat je precies onder het begrip Religie verstaat.
Ik zie het begrip ‘gelovige’ ook als … dingen geloven die niet waar hoeven te zijn, maar je gelooft het nou eenmaal dus is het voor jou waar.
Ik geloof niet in een god en ben dus geen godgelovige.
Ik ben sowieso niet zo goedgelovig en ben dus ook geen ‘gelovige’.
Toch denk ik wel religieus te zijn.
Waarschijnlijk vat ik het begrip religieus zijn op een andere manier op.
Als ik wikipedia lees, zie citaat, dan is dat de bredere zin hoe ik er naar kijk, waarbij de relatie tot een macht.. in mijn geval een ‘niet’ is.
Citaat: [i]’In bredere zin duidt het woord ‘religie’ op een algemenere vorm van spiritualiteit, gevoelens, gedachten met betrekking tot de zin van het leven. Deze religiositeit kan al dan niet beschouwd worden in relatie tot een macht, of manifestaties van een macht, of een (bewust) niet nader gedefinieerd beginsel, essentie of entiteit. Het gaat daarom dus niet per se om een identiteit, een persoon.'[/i]