“Ik weet niet wie – of wat – de vraag stelde. Ik weet niet wanneer zij gesteld werd. Ik herinner me niet dat ik antwoordde. Maar eens zei ik ja tegen iemand – of iets.”

1. Psalm 63: 2 (berijmd, ritmisch) “Uw liefde is het hoogste goed”.  Dit lied ging meteen door me heen toen Annemiek me vroeg muziek/liederen aan te leveren die belangrijk voor me is (geweest). Dit was en is één van mijn lievelingspsalmen. In de tekst lees ik mijn diepste beleving. Ik ontving mijn muzikale vorming in de (gkv) kerk en leerde me thuis voelen bij eenvoudige melodieën en teksten die aansloten op mijn rijke innerlijke beleving. In de tekst van deze psalm lees/beleef ik overgave en vertrouwen. Hoewel ik ‘God’ tegenwoordig niet meer zie als een persoon, maar meer als de bron van het leven en het leven zelf, kan ik deze psalm nog steeds uit het diepst van m’n hart zingen.  Ik druk ermee uit dat ik vertrouw dat het leven/het universum mij niet vijandig, maar gunstig gezind is. (Albert Einstein: “De belangrijkste vraag die we voor onszelf moeten beantwoorden is of we geloven dat het universum ons vijandig of gunstig gezind is.”) Het is mijn overgave aan het leven, mijn ‘JA!’
   Uw liefde is het hoogste goed
   dat U, o God, mij hebt gegeven,
   uw trouw is beter dan het leven,
   U bent het die mij juichen doet.
   Ik wil U prijzen al mijn dagen,
   waartoe uw goedheid mij bewoog,
   mijn handen hef ik naar omhoog,
   om heel mijn hart U op te dragen.
2. Marc-Marie Huijbregts – Waar is de zon (Brief aan mama, gezicht) (vanaf 3:12) ‘Waar is de zon’ :Die kwam binnen (inmiddels minstens 10 jaar geleden)! Zomaar onverwacht, ik keek een dvd van Marc-Marie Huijbregts. Hij leest daarin o.a. voor uit een brief van hem aan zijn overleden moeder. Meteen daarop zingt hij dit lied. Middenin de sfeer van het gemis van een ‘moeder’ kwam met name de zin ‘ik zoek uw gezicht’ zeer diep binnen. Dit was precies wat ik gezocht had in de tijd dat ik volgens velen ‘bij God vandaan ging’. Ik zocht naar het gezicht, het wezen, de aard van mijn ‘moeder’, mijn bron, van degene die mij droeg. Doordat ik dit op mezelf kon betrekken, gaf ik mezelf eindelijk erkenning voor mijn gekozen weg, mijn zoektocht, die niets anders was dan een zoektocht naar het goede.
3. Bach – Air  Ik luister zo graag naar Bach! Dit nummer is mijn favoriet. Het is zo vol, zo harmonieus, zo ‘rond’ en ‘zalvend’… Veel muziek ervaar ik als ’teveel’ qua snelheid, tekst, volume, maar dit muziekstuk sluit precies aan bij wat er in mij leeft. Als ik dit hoor begin ik te dansen, eerst mijn hart, dan mijn armen en tenslotte mijn hele lijf. Ik kan me hier helemaal in overgeven, zo mooi en koesterend zijn de klanken. Ik hoorde dit voor het eerst als kind. Ik was ziek en mocht in een slaapzak op de bank liggen tot mijn ouders naar bed zouden gaan. Mijn broertjes en zusjes waren al naar bed, ik was alleen in de schemerdonkere kamer. In de keuken vulde mijn moeder de wasmachine en de droger voor de nacht en aan tafel zat mijn vader te schrijven en mee te neuriën met de muziek. Ik zweefde op vredige koortsgolven door de kamer. Nog altijd ga ik a.h.w. ’trippen’ van deze muziek.
4. Louis Armstrong – Wonderful world Ik voel mij zeer diep verbonden met de natuur en dan vooral met dieren. Alles is zo mooi en zo veelzijdig… fascinerend vind ik dat. Hoe Leven zich uitdrukt.. en hoe al die verschijningsvormen samenleven en dezelfde planeet delen.
5. Gabriella Burnell – Sanskrit song ‘anandamayi’  Ik ben, nog steeds (dankzij opvoeding met psalmen?), dol op eenvoudige melodieën die veel ruimte laten voor de eigen beleving. Ik ken geen sanskriet en daarom luister ik het zo graag. Ook vanwege de herhalingen. Zo verstillend en je zingt dan niet mee vanuit tekstherkenning, maar puur op gevoel. Een tweede of derde stem kan heel makkelijk en welt dan zo lekker op vanuit je ziel/hart, tenminste, zo ervaar ik dat. 🙂