Tekst antwoord, Antwoorden 194x, onbeantwoord 508x

Antwoorden die herleidbaar zijn naar een persoon zijn weggelaten of geanonimiseerd. Reacties die vaker voorkomen, zijn ook (deels) weggelaten. Reacties met enkel ‘n.v.t.’ , ‘nee’ of ‘niks’ zijn weggelaten. Ook zijn alle bedankjes en complimenten – waarvoor vriendelijk bedankt! – w.b. de websites http://www.dogmavrij.nl en http://www.religieustraumasyndroom.com en betreffende dit onderzoek weggelaten.

Dit zijn de reacties, in willekeurige volgorde:

• Belangrijk onderwerp..
• Erkenning voor dit onderwerp kan helpend zijn, een platform, psycholoog met kennis hiervan is noodzakelijk.
• Ik zou het verwelkomen als de politiek zich meer zou bemoeien met religie binnen de kaders van de rechten van de mens.
• ik heb al veel op dogma vrij rondgekeken. mooie artikelen gelezen. Ben haast zover dat ik het aandurf om me aan te melden voor de besloten groep. of met iemand een gesprek aan te gaan.
• Als we alle geloofsgemeenschapen loslaten en gewoon met elkaar God vereren. zonder het straffende en manipulerende…
• Ik vind het belangrijk dat hier meer over bekend wordt.
• Fijn dat er aandacht komt voor deze problematiek
• Ik hoop dat er meer wederzijds begrip komt, ik accepteer/respecteer ieder geloof/ongeloof, maar van de andere kant blijft het altijd moeilijker, dat vind ik heel jammer. Meer hulpverleners die begrijpen wat het is om kerkverlater te zijn, en weten hoe ze helpen kunnen
• Durf te zoeken naar wat je eigen weg is waarbij je toetst aan de waarden die voor jou belangrijk zijn
• Deze keuze is de beste van mijn leven!!! Voor mij ontzettend fijn, voor mijn familie en geliefden natuurlijk niet zo fijn. En dit delen in deze opluchting en vrede, of beter gezegd: dit NIET kunnen delen, is soms lastig. Maar ik sta er 10000% achter! In het begin had ik gewild dat het geloof te koop was en had ik het gekocht, omdat ik dacht dat dat makkelijker zou zijn. Nu wil ik absoluut niet terug, maar ben ook gestopt om datzelfde voor anderen te willen. Dat is hun keuze en hun proces. Ik ben een gelukkiger en tevredener en liefdevoller en zelfverzekerder mens geworden door het geloof en de kerk vaarwel te zeggen. Nu geloof ik op mijn eigen manier, ik ben niet fel anti, maar ben wel gespitst op vrouwonvriendelijkheid of andere schadelijke denkbeelden. Die tref je helaas overal aan, ook buiten de kerk. Er is geen God nodig om moraal te ontwikkelen of het goede te doen of lief te hebben. Voor de rest: ga vooral door Inge, heel fijn wat je online doet, het heeft me zeer geholpen!
• Verdrietig dat er nog steeds kerkgenootschappen zijn waar zó over mensen als ik gedacht wordt
• Ik vind het heel fijn dat je een site hebt aangemaakt. Ik volg je al langer. Ik zou het liefste 2 wekelijkse lotgenoten bijeenkomsten willen meemaken. Omdat het verwerken in je eentje toch lastig is en omdat ik het moeilijk vind een psycholoog te vinden die in de regio woont en bekend is met dat alles. Ik studeer zelf psychologie aan (…verwijderd om herkenning te voorkomen…) en hoop dat ik in de toekomst mensen in hun weg eruit mag gaan begeleiden en steunen.
• Boeken die we lazen in de twee huisgroepen waar ik bij was na mijn vertrek uit de kerk inspireerden en hielpen. O.a Seven Stages of Faith – James W Fowler.
• Meer gespecialiseerde pychologen in de ggz!
• Het feit dat je een kerk verlaat wil niet zeggen altijd dat Jezus je verlaat. Is iets om heel voorzichtig mee te zijn. Oordelen!
• De angst voor erodering of afkalving van mijn geloof na mijn ervaringen en daaropvolgende kerkverlating is ongegrond gebleken. Ik voel mij opener en vrijer in de beleving en viering van mijn geloof dan ooit daarvoor. Het maakt de grote stap die ik voor mijn gevoel heb gezet, minder onbestemd en beangstigend. Mijn grote zelfstandigheid en zelfbewustzijn in de keuze die ik nu als gelovige maak, beschouw ik als pure winst en als belangrijke groei naar volwassen geloven. Ik ben in alle opzichten meer volwaardig en krachtig in mijn geloof gaan staan.
• Het is bizar dat in een vrij land als Nederland, nog zulke onderdrukking plaats vindt. Er is mijn inziens weinig zicht op wat er in verschillende geloofsstromingen gebeurt.
• De gesprekken over mijn kerk verlating moeten nog plaats vinden met mijn kerk gemeenschap. Blijkbaar houd dit mij bezig soms droom ik dat ik aan het “preken” ben of het podium op storm om de mensen te vertellen dat ze niet zondig zijn en wil ik ze alles vertellen waar ik de afgelopen tijd ben achter gekomen, de heel andere uitleg van dezelfde verhalen met veel meer achtergrond informatie…de tieners behoeden voor deze dwaling. Maar ja … er is in wezen geen goed of fout.
• Ik heb eigenlijk niks meer wat mij bindt. Toch blijf ik bij de PKN en stort mijn jaarlijkse bijdrage.
• Leg mensen niet jouw wil op, laat ze zelf leren denken.
• Onze hulp is van de Here, die hemel en aarde gemaakt heeft.
• Het doet wel pijn als je se kerk verlaten hebt. Ik voel mij best vaak alleen en eenzaam. Er is ook ergens een gemis, eentje die niet echt aan te wijzen is. Maar er mist iets. Wat dat is ben ik nog niet achter.
• Ik ben blij met mijn herwonnen vrijheid. Voel me meer mezelf en ben gelukkiger.
• Indoctrinatie op kinderleeftijd zou als mishandeling gezien moeten worden
• Of god nu wel of niet bestaat, we moeten normen en waarden handhaven en aardig zijn voor elkaar
• Het apostolisch genootschap is een onbekende geloofsgemeenschap dat met name in de jaren 60,70 en 80 sektarische trekken had. Nu presenteert het zich als vrijzinnige zingevingsclub maar ze geven nog steeds geen rekenschap tav het verleden en de schade die t heeft aangericht. Kritiek wordt nog steeds niet geduld. Ik ben 50 en nog steeds bezig met mezelf echt te vinden
• Wat leer ik mijn kinderen over mijn uitsluiting. Hoe vertel ik hun wat me is overkomen. En hou ik hun nuchter maar wereldwijs? Daar zou ik meer over willen weten.
• Als er verder nog dingen zijn die ik leerde dan wel dit: oordeel niet, wees dankbaar, leef liefde ♡☆♡
• Deze problematiek is niet niks. Gelukkig komt er meer aandacht voor. Ik heb me een hele tijd verloren gevoeld
• Goed dat hier aandacht voor is! Tot het programma Vrije Denkers had ik niet in de gaten dat er nog zoveel meer mensen zijn die vergelijkbare ervaringen hebben. Dat werkt helend.
• Ik mis soms het begrip van de echte impact. Niemand begrijpt het. Iedere keer als ik het vertel krijg ik onbegrip en men weet niet van het bestaan van sommige regels en kop in het zand praktijken. Niets mag benoemd worden. Zelfs mensen die incest gepleegd hebben wordt de hand boven het hoofd gehouden(familie, baantje in de kerk etc…)
• Ik zou hier een boek over kunnen schrijven.. wat een grote hoeveelheid bange angstige mensen.. ongekend
• Het zit nog altijd in me, ik raak het nooit meer kwijt, ik mis de saamhorigheid, ergens bij horen nog steeds
• Ik ben opgegroeid binnen (…verwijderd om herkenning te voorkomen…) met ouders van een zware kijk en gereformeerde gemeente achtergrond. Die visie is mij voorgeleefd. Hoewel ik al jong voelde dat ik dat niet zo geloofde, heeft het wel mijn gods- en zelfbeeld bepaald (God als een rechter en ik met gebogen hoofd van schuldbesef als zondig en slecht). Een paar jaar geleden besloot ik dat ik niet meer uit angst wilde leven, maar uit vertrouwen. Sindsdien heb ik mij omringd met de juiste mensen, heb ik veel waardevolle mooie lessen van voornamelijk andersdenkende spirituele wereldstromingen geleerd (veel natuur en stromingen die dicht bij de natuur leven). Ik weet wie ik ben en waar ik sta. Ik kan weer genieten van het samenzijn met gelovigen en christenen, ook al weet ik dat ik in de kern niet hetzelfde geloof. Mijn godsbeeld is veranderd van oordelende rechter naar liefdevolle vader en ik denk met regelmaat: wat wordt er toch goed voor me gezorgd 🙂 hetzij door God (liefdevolle vader) of door het Universum.
• eenzijdige vragenlijst, jammer hoor
• Ik denk dat de toekomst van het geloof meer gezocht moet worden bij initiatieven buiten de stenen muren van de kerk
• Een gedwongen geloof, is een hypocrisie naar mens en God.
• Er was een opmerking of ik me verraden voelde door dierbare blijvers. Ik ervaar het eerder als andersom. Ik voel mezelf als een verrader. Een verrader van de gelovige ander, maar ook van (een deel van) mezelf.
• Dit is een heel belangrijk onderwerp voor me.
• een kerkverlater is niet altijd een Godverlater. Het geloof en de relatie met God staat boven het instituut kerk
• De kerk is haar ware betekenis verloren.
• Ik denk dat er nog verschil is tussen. Verlaten uit eigen keuze of min of meer gedwongen verlaten…zou nog interessant zijn
• Ik heb er alftijd last van gehad heb het ook benoemd tijdens mijn depressies.
• Goed dat er aandacht komt voor dit onderwerp. Want oh, wat kun je je eenzaam voelen. En als je uit een (in mijn ogen) sekte stapt, dan is de sekte nog niet uit jou. Het bepaalt heel veel in je leven zonder dat je het zelf doorhebt. De impact van zo’n opvoeding is enorm. Groter dan ik besefte. Door de deur achter me dicht te trekken verliet ik het geloof wel en ging er een nieuwe wereld voor me open. Maar wat achter die deur zit, gaat nog altijd met me mee.
• Jezus, de weg, de waarheid en het leven. Helaas door menselijk falen vertroebeld
• Moeilijk vind ik dat ik altijd op zoek blijf naar bevestiging dat het goed is. Bevestiging van familie vooral. En wat was ik eenzaam toen mijn ‘vriendinnen’ me allemaal lieten vallen toen ik met een jongen thuiskwam die niet van de kerk was en een oorbel droeg. Op mijn bruiloft waren er geen vriendinnen… en mijn hele familie stapte op toen de muziek aanging ik voel nog de eenzaamheid en alles wat je dan wilt is gewoon een knuffel want als persoon veranderde ik niet…
• Blij dat ik ooit deze beslissing genomen heb
• De kerk moet nooit een beklemming zijn, of je persoonlijke ontwikkeling/groei in de weg staan. Het zou een aanvulling in je leven moeten zijn, uit persoonlijke en vrije keus.
• Ik denk dat er nog weinig begrip of aandacht is voor mensen die niet vrijwillig een kerk verlaten maar uitgesloten/ge-shunned worden. LGBT mensen en mensen die zich niet aan de morele regeltjes van een gemeenschap houden worden behandeld als misdadigers. Ik kwam als 24 jarig meisje voor een “gerechtelijk comité” van ouderlingen van de gemeenschap die een soort rechtszaak met me doorliepen en waar besloten werd dat ik uitgesloten werd omdat ik geen spijt had van wat ik had gedaan. Ik ben toen ook uit huis gezet door mijn ouders. Ik heb heel af en toe nog contact met hun gehad, maar de druk vanuit de gemeenschap om uitgesloten familieleden te shunnen is enorm. Hier wordt zeer regelmatig op hun vergaderingen en congressen op gehamerd. Veel mensen hebben hier geen idee van.
• Goed onderzoek doen om tot objectieve antwoorden te komen moet aan bepaalde eisen voldoen. Dit lijkt op zoeken naar bevestiging van je eigen mening
• Ik ben heel blij dat hier onderzoek naar wordt gedaan. Het boek Apostelkind, de documentaires van Stine Jensen en de kinderen van Ruinerwold maken mij wel duidelijk dat Religie een grote onderlinge betrokkenheid geeft, maar ook erg beklemmend en schadelijk is voor opgroeiende kinderen die daar niet voor hebben gekozen.
• Wat in liefde is gedaan, zal altijd blijven bestaan
• Als je anders bent , hoor je er niet meer bij!
• Uitsluiting is onmenselijk en moet wereldwijd aandacht voor komen (rechten van de mens) en wettelijk verboden worden.
• Ik denk dat veel mensen niet snappen hoeveel angst en onzekerheid je daardoor kunt voelen, dat je hele sociale netwerk wegbreekt, dat veel mensen uit de kerkgemeenschap je veroordelen, je keuze niet respecteren en proberen je terug te halen zelfs als je duidelijk zegt dat je niet meer wil
• Ik voel me altijd in een niemandsland. Hoor nergens meer echt bij. Niet bij het geloof en niet bij de wereld daar buiten. Dat voelt soms eenzaam.
• Terugkijken op kerk verlating is verhelderend maar echt niet makkelijk. Je behoord bij een groep en opeens sta je er naast. Ik zie nog steeds de sales rapporten van die maanden -30%. Je wordt op een gereformeerde manier gestraft want iemand anders die gereformeerd is krijgt de voorkeur. Groepsdenken. Toch terug kijkend zou ik nooit een andere beslissing hebben genomen. Er is een value in ons leven wat gigantisch belangrijk is ..de #1…be true to yourself
• Geloofsgemeenschappen ontwikkelen ook, wat eens was hoeft nu niet meer zo te zijn
• meer ruimte voor andere vormen en SAMEN zoeken naar het plan.. met meer interactie
• We zitten volgens mij allemaal in dezelfde geloofsboom maar op verschillende takken.
• Het zou prettig zijn als de gevolgen of impact van religie meer duidelijk worden. Ik ben voorstander van alleen openbare scholen (scheiding kerk/staat). Kinderen moeten tot hun 18e vrij blijven van enige indoctrinatie of beïnvloeding… om zelf hun keuze te kunnen maken. Ik heb zelfs gedacht dit tot politiek thema te maken. Ik vind ook dat politiek en religie gescheiden moeten blijven… God regeert het land nooit.
• Het zou goed zijn in het onderzoek ook aandacht te besteden aan de fysieke kant van kerkverlating. Chronische aandoeningen als gevolg val langdurige stress. Verder vind ik het een prima initiatief en wellicht is het aanleiding tot uitgebreider wetenschappelijk onderzoek.
• Deze enquete is erg suggestief en de uitkomst staat al vast van deze enquete. Misschien zou de veranderende manier van spiritualiteit/zingevingsvragen eens bekeken kunnen worden?
• Ik heb eerst de gemeente verlaten en pas na mijn scheiding het geloof.
• Kerkverlating was voor mij bevrijdend
• zou mooi zijn een kerk voor kerkverlaters !!
• Ik zou heel graag hulp krijgen om dingen te verwerken en of leren accepteren.
• Het voelt nu door social media waarin kerkverlaters zich verenigd hebben als een groep die vanaf de zijlijn roept wat er allemaal fout is. Sommige dingen zijn waar maar toch voelt t pijnlijk
• Waarom geen open vragen?
• Bedankt voor deze enquête. Ik hoop dat de uitkomsten ook in Den Haag worden besproken zodat behandelingen voor RTS ook vergoed gaan worden.
• De impact van een dogmatische opvoeding is enorm groot en verdrietig. Het niet weten hoe ik mijn leven weer kan opbouwen is moeilijk. Het vangnet onder mijn bestaan is weg en ik ben zoekende hoe ik dit voor mezelf kan weven.
• Goed dat dit onderzoek gedaan wordt. Ik hoop dat het helpend is om elkaar goed te begrijpen. Wat kunnen we van elkaar leren om elkaar beter te begrijpen.
• Bij ons in de Evangelische kerk krijgen mensen die gescheiden zijn( en opnieuw een partner gevonden hebben) geen zegen! Ook al is de persoon door de ander verlaten.
• Ik hoop echt dat er meer aandacht voor dit probleem komt bij psychologen en in de wetenschappelijke wereld.
• De pijn van aldoor maar gediskwalificeerd worden is het ergste en gaat ook nooit over.
• Fijn om dit eens te kunnen opschrijven.
• Ik was in een volle evangelie gemeente en dacht dat ik vrij was maar weet nu dat dat niet zo was. Maar het weggaan was een hoge prijs en heeft me bijna het leven gekost.
• Ik heb het ingevuld als kerkganger, maar ik weet niet zeker of ik ook kerkganger blijf. Dat had ik vroeger nooit kunnen denken 🙁
• Respecteer elkaar gewoon….er is maar 1 God, maar vele verschillende manieren om te geloven…..heb gewoon respect voor hoe ieder hier mee om wil gaan!
• Om weg te gaan, moest ik eerst verlost worden van het instituut kerk. Dat viel niet mee, ik hing erg aan mensen en wilde er graag bij horen.
• Sowieso is God als die er is liefde en dwingt nooit. Goed dat je dit doet, heb mij na kerk verlaten erg eenzaam gevoeld.
• Het is belangrijk dat het meldpunt sektesignaal of een alternatief terug komt. Ik ken mensen die er nog steeds in zitten en er waarschijnlijk nooit meer uit komen.
• Fijn dat dit onderwerp op deze manier ook bespreekbaar wordt gemaakt. Ik denk dat er nog vele persoonlijke situaties zijn die als erg pijnlijk worden ervaren, terwijl Hij, onze lieve God hiermee niet gediend wordt. Hij is zoveel liefde dat het onvoorstelbaar is dat kerkverlating en of wissel zoveel pijn veroorzaakt. Heel veel zegen met het verwerken van deze enquête.
• Blijf bij jezelf, bij de voeten van Jezus. Het heeft mij mild gemaakt, naar familie en kerk die ik verliet. Daar heb ik mij persoonlijk altijd heel goed bij gevoeld.
• Er moeten meer ggz hulpverleners komen die zélf zijn opgegroeid binnen een geloofsgemeenschap en deze hebben verlaten. Nu kan je alleen bij seculieren (die snappen de impact niet) of bij gelovigen (die herkennen de schadelijke elementen niet ten volle) terecht. Waarom is hulp voor iemand die lijdt aan RTS nog niet vergoed??? RTS moet erkend worden!