Dit artikel maakt deel uit van een serie over aangeleerde, op religie gebaseerde, belemmerende overtuigingen en de mogelijke gevolgen die deze kunnen hebben. Doel van deze serie is: herkenning en erkenning. Doelgroep: (onbewust) betrokkenen /slachtoffers (zowel gelovig als niet meer gelovig), therapeuten en kerkwerkers. Deze serie laat bewust het waarheidsgehalte van de overtuigingen buiten beschouwing en zoomt enkel in op de mogelijke gevolgen. Deze mogelijke gevolgen zijn samengesteld aan de hand van meer dan 1000 reacties en mails van twijfelaars en (ex-)gelovigen. In dit artikel worden de meest genoemde en als ‘klachtengevend’ ervaren gevolgen besproken. Meer info over dit project: >KLIK<
Dit is deel 8.
Geestelijke strijd
Voor degenen die liever een filmpje kijken, klik op onderstaande afbeelding om naar de vlog te gaan. (Je kunt je eventueel ook gelijk aanmelden op het Dogmavrij Youtube kanaal als volger.)
Ik weet nog hoe ik als 5-jarige tegen onze oppas zei dat ze heel erg had gezondigd, omdat ze ‘goh’ had gezegd. Ook las ik mijn ongelovige buurmeisje regelmatig voor uit de kinderbijbel. Ik voelde me enorm verantwoordelijk. Wanneer iemand iets deed waarvan ik dacht dat het ‘van de duivel’ was, móest ik daar iets van zeggen, want anders voelde het alsof ik erin mee zou gaan. ‘Wie niet voor mij is, is tegen mij.’ Elke gebeurtenis en elke persoon deed mee in de geestelijke strijd. Ik moest voortdurend alert zijn.
Ter illustratie een bijbeltekst, waarin wordt aangespoord om vooral te waken en jezelf te wapenen tot de strijd:
“Stelt u dan op, uw lendenen omgord met de waarheid, bekleed met het pantser der gerechtigheid, de voeten geschoeid met de bereidvaardigheid van het evangelie des vredes; neemt bij dit alles het schild des geloofs ter hand, waarmede gij al de brandende pijlen van de boze zult kunnen doven; en neemt de helm des heils aan en het zwaard des Geestes, dat is het woord van God. En bidt daarbij met aanhoudend bidden en smeken bij elke gelegenheid in de Geest, daartoe wakenende met alle volharding en smeking voor alle heiligen.”
Efeziërs 6:14-18
De meesten van ons leerden waarschijnlijk dat elk mens of bij God of bij de duivel hoorde. Je had schapen en wolven. De schapen waren ‘binnen’ en de wolven ‘buiten’, op weg naar de hel. Maar er waren ook nog de wolven in schaapskleren. En je had geen idee wie dat waren. Dat konden je ouders zijn, je broertje of zusje.. misschien was je het zelf wel. Je moest in elk geval voortdurend uitkijken dat je niet in de greep kwam van de duivel, die rondging als een briesende leeuw, zoekende wie hij kon verslinden. Dat betekende dat de dreiging overal was. Niet zomaar dreiging, doodsdreiging! Eeuwige doodsdreiging zelfs. Ten diepste kon je niemand vertrouwen, ook jezelf niet. Wie meent te staan, ziet toe dat hij niet valle.
Deze chronische argwaan naar alles en iedereen kan ervoor zorgen dat je later in je leven nog steeds moeite hebt met vertrouwen in het algemeen of zelfs extreem wantrouwig of paranoïde bent. Ook kan het zijn dat je moeilijk kunt ontspannen.
Wanneer je je bevindt in een voortdurende staat van oorlog, kan je ook te maken hebben met de stress die daarbij hoort. Elk moment kon immers iets gebeuren dat levensbedreigend was. Deze staat van zijn kan tot chronische spanningsklachten leiden, zoals uitgeputte bijnieren (omdat ze voortdurend stresshormoon uitscheiden) en verzuurde spieren in het hele lijf, vanwege de chronische spanning in diepere spierlagen. En omdat ook je denken besmet kon raken met het kwaad, kan je ook psychisch overbelast raken, omdat je voortdurend in verhoogde staat van paraatheid bent.
Is dit herkenbaar?
Graag ga ik met je in gesprek over wat opgroeien met het idee dat alles en iedereen onderdeel is van een geestelijke strijd met jou heeft gedaan en of de door mij genoemde gevolgen herkenbaar voor je zijn. Heb je misschien gevolgen ontdekt die ik niet noem? Deel dit dan gerust in een reactie onder deze blog. Laten we samen de religieuze blauwdruk ontrafelen!
Met alle liefde,
Inge
Mooi geschreven Inge, het zou zo mooi zijn om met allerlij soorten van mensen die een verschillende “religie” navolgen te kunnen communiceren over dit soort onderwerpen, We praten met onze mede mens over onze familie, kinderen, dagelijkse gebeurtenissen, werk of politiek etc. etc. echter zodra “religie” of de mogelijke gevolgen van religie en dit soort onderwerpen als “geestelijke strijd” om de hoek komt kijken treedt ineens bewust of onbewust hun “firewall” in werking om mogelijk fictieve virussen te detecteren en buiten te houden, Vaak zijn het lieve mensen die opgegroeid zijn met en binnen een religie en hebben daar als kind geen enkele invloed op gehad, echter het heeft hen wel gevormd hoe ze nu zijn en wat ze geloven! Nu denk ik: Is een kind capabel genoeg om complexe bijbelse dogma’s te onderzoeken of te herkennen als “waarheid”? Kunnen zij als jong kind een beslissing nemen voor de rest van hun leven? Kunnen deze mensen nog wel zelf nadenken en of zijn ze bereid om een gedegen onderzoek te doen naar hun geloof en bijbel. Je schreef: De meesten van ons leerden waarschijnlijk dat elk mens of bij God of bij de duivel hoorde….God is toch liefde en Satan is toch het kwaad? Dat leer je als kind als je geboren wordt in een religieus gezin. Dat is een van de aangeleerde dogma’s. Dat is de kern van de zaak of wel de veroorzaker van de “geestelijke strijd” . Na het lezen van je artikel moest ik gelijk aan Jesaja 45:7 denken opgeschreven in “het evangelie des vredes” of “het zwaard des Geestes”, dat is “het woord van God “.
Zou iemand die de bijbel woord voor woord letterlijk neemt en zijn hele manier van leven en dat van zijn kinderen afstemd op “geloof” in Jezus Christus (en een god en de bijbel), zich geen zorgen moeten maken over Jes. 45:7 “Ik formeer het licht, en schep de duisternis; Ik maak den vrede en schep het kwaad, Ik, de HEERE, doe al deze dingen”. Deze tekst was één van de bijbelse tegenstrijdigheden die een einde maakte aan mijn “geestelijke strijd”. Na jaren van onderzoek weet ik dat ieder mens zelf beslist om het goede of het minder goede of zelfs het kwaade te doen. Toch zijn er miljoenen mensen die nog steeds dagelijks (indoctrinatie van uit hun jeugd) deze fictieve “geestelijke strijd aangaan” met alle gevolgen van dien.
Je kunt het ook iets positiever bekijken. Net als literatuur, muziek en kunst is ook religie een geaccepteerde vorm van de werkelijkheid benaderen, begrijpen, vormgeven, verbeelden, een manier om je gevoelens te begrijpen of met de wereld om te gaan; iedereen schept immers zijn werkelijkheid of je nou gelooft of niet. Het is dan ook gevaarlijk om alles over 1 kam te scheren als zijnde indoctrinatie en onzin. Bijbelboeken als Prediker en Spreuken bijvoorbeeld zijn wat ook voor ongelovigen onmisbare lectuur met wijze en vooral ook veel humoristische (het is beter te zitten op het dak dan met een kijvende vrouw in huis) inzichten. Ook het beeld dat je je moet wapenen tegen allerlei zaken in de wereld vind ik getuigen van wijsheid; er is idd veel waartegen je je moet afzetten (verveling, verleiding, gemakzucht, luiheid, onverschilligheid, verslavingen, minachting) want je kunt inderdaad vallen (kijk maar rond in de verslavingszorg of de psychiatrische ziekenhuizen), je moet je best doen om sterk in deze wereld te blijven staan. Ook het idee dat er straf op slecht gedrag bestaat moeten we niet afwijzen, want het kwaad straf namelijk zichzelf. Wie zijn leven als nazi leidt, zal echt tenonder gaan.
Beste Piet, is religie een geaccepteerde vorm van de werkelijkheid?
Geaccepteerde vorm?? Wat is Werkelijkheid? Werkelijke benadering? klopt dat wel?
Wat is het onderwerp ook alweer ? Juist GEESTELIJKE STRIJD!
Hoe komt het dat iemand ervan overtuigd is dat er een “geestelijke strijd” gaande is?
Wat zijn de gevolgen van deze denkwijze en “strijd” ?
Vele mensen (miljoenen) zitten gevangen in religieuse cirkel redeneringen van bijbelse dogma’s, de manier van onderwijzen door de kerk, het denken en “redeneren” zijn bepalend voor de keuze’s en vormgeving aan hun bewustzijn en leven en dat van hun kinderen, klein kinderen etc.
Wat is daar de oorzaak van? Hoe komt dat?
Belangrijke factor is met name “waar” men als kind geboren wordt, de opvoeding in het gezin en het genoten “soort” (religieus) onderwijs zijn bepalend voor de ontwikkeling van een kind en haar toekomst, het denkpatroon, de wijze hoe zij redeneren en uiteindelijk denken ze dat deze dogma’s “waarheid” zijn, ze zijn ervan overtuigd dat hun religie de enige echte ware is, dat denken trouwens alle andere miljoenen mensen die een andere religie navolgen ook, alleen wij hebben het juiste inzicht en maken de juiste keuze, het enige ware “geloof”.
Van kinds af aan hebben zij dat van huis uit meegekregen en is bepaald voor hun leven. Stel dat u geboren bent in Iran … of Syrië … welke ”religie” zou u dan hoogst waarschijlijk navolgen? Welke kleding zou UW moeder dragen?
Heeft een jong kind eigenlijk wel een keuze als het gaat om religie of politiek? Is dat kind capabel om moeilijke dogma’s te begrijpen en te ontleden of deze juist zijn?
U schrijft: ” Ook het idee dat er straf op slecht gedrag bestaat moeten we niet afwijzen, want het kwaad straf namelijk zichzelf. Wie zijn leven als nazi leidt, zal echt tenonder gaan.”
Hoe denkt U dan over alle gruwelijke moordpartijen die “God” zelf heeft gedaan of opdracht voor heeft gegeven? God heeft al miljoenen mensen vermoord! En hoe te denken over het feit dat er bij alle gelovigen een diepe angst is aangeleerd “geestelijke strijd” over de dingen die gaan gebeuren tijdens “Armageddon” als Jezus “de liefde volle verlosser of mesias” wederkeert om alle ongelovige miljarden mensen op aarde te vermoorden? (lees Opb.19).
Zijn dat allemaal gevolgen van de “geestelijke strijd”?
God zou liefde of het goede zijn en Satan zou het kwade zijn ….volgens de bijbel.
Als je gaat tellen hoeveel mensen de twee hoofdrolspelers van het “goede” en het “kwade” hebben vermoord dan kom je ongeveer op 2.500.000 doden voor God en exact 10 mensen voor Satan!!! En dat was nog onder regie van God. (lees Job).
Is dat geen schot in eigen voet?
De “geestelijke strijd” is aangeleerd vanuit je religie en is volledig fictief.
Geloof en religie, wat gebeurt er in uw (“kinder”) brein?
Kunt u nog zelf nadenken? Wat zijn de feiten?
Het is niet mijn bedoeling mensen te kwetsen of in het harnas te jagen ik toon alleen de feiten.