Dit artikel maakt deel uit van een serie over aangeleerde, op religie gebaseerde, belemmerende overtuigingen en de mogelijke gevolgen die deze kunnen hebben. Doel van deze serie is: herkenning en erkenning. Doelgroep: (onbewust) betrokkenen /slachtoffers (zowel gelovig als niet meer gelovig), therapeuten en kerkwerkers. Deze serie laat bewust het waarheidsgehalte van de overtuigingen buiten beschouwing en zoomt enkel in op de mogelijke gevolgen. Deze mogelijke gevolgen zijn samengesteld aan de hand van meer dan 1000 reacties en mails van twijfelaars en (ex-)gelovigen. In dit artikel worden de meest genoemde en als ‘klachtengevend’ ervaren gevolgen besproken. Meer info over dit project: >KLIK<
Dit is deel 9.
Zonde tegen de Heilige Geest
Voor degenen die liever een filmpje kijken, klik op de afbeelding (van het filmpje) om naar het filmpje te gaan (opent op nieuwe pagina).
De ultieme dreiging bestond in de vorm van de zonde tegen de Heilige Geest. Wanneer je deze zonde had begaan, was er voor jou geen berouw of vergeving meer mogelijk en kwam je er bij God niet meer in. Het was dus van het grootste belang dat je deze zonde niet zou begaan. Punt was alleen dat niemand kon vertellen wat die zonde precies was.
Er waren wel verschillende theorieën over, maar die waren te vaag om het concreet te maken.
Mij was geleerd dat de zonde tegen de Heilige Geest te maken had met bewust zondigen en met lastering tegen de Heilige Geest, en dus tegen God. Maar hoe zag dat er in de praktijk uit? Wat zeiden of deden die mensen die deze zonde begingen dan? Ik dacht daar vaak over na. En elke keer weer raakte ik dan in paniek. Nee, niet aan denken! Voor God zijn je gedachten een open boek, straks telt dat ook als de zonde tegen de Heilige Geest! Druk het weg! Niet denken! Het was alsof ik mezelf – als beelddenker- opdroeg niet aan een roze olifant te denken… Onmogelijk en daardoor zeer beangstigend! Ik voelde altijd ergens in mijn achterhoofd de dreiging van de mogelijkheid dat ik die gedachten kon vormen of zelfs uiten. Ik wist niet of ik deze dreiging elke keer weer de kop in zou kunnen drukken en ik wantrouwde mezelf en de duivel, die mijn zwakke plek vast al had ontdekt.
Ook realiseerde ik me op een dag met een schok dat het koekje dat ik pikte uit de kast, bewust gestolen was! Ik had immers de hele tijd geweten dat ik dat niet mocht doen. Ik lette niet voor niets steeds op of ik mijn moeders voetstappen al hoorde.. Ik had bewust gezondigd! Was dit dan de zonde tegen de Heilige Geest?
Toen ik er jaren later tijdens catechisatie eindelijk naar durfde te vragen, zei de dominee geruststellend dat wanneer je bang was deze zonde gedaan te hebben, je hem niet had gedaan. Het gevolg was dat ik mezelf vanaf die dag afvroeg of ik wel écht bang was dat ik de zonde tegen de Heilige Geest had gedaan…
Ook was ik bang dat ik deze zonde in het verleden al had gedaan en dat ik inmiddels overgeleverd was aan mijn eigen kwaad. Dat God niet meer naar mij omkeek en dat ik mij onsterfelijk belachelijk maakte door nog met God te praten. Ik zou toch moeten weten dat hij niet meer naar mij luisterde! Ik voelde me dom, want ik wist het niet. Ik hoopte maar dat ik nog niet voor eeuwig uit de gunst was geraakt. Omdat ik in dat geval onherroepelijk op weg was naar de hel en ik niets kon doen om dat te stoppen. De gedachte dat die beslissing mogelijk al lang gemaakt was, kon me intense angst bezorgen.
Diezelfde angst zie en hoor ik ook in de verhalen van andere christenen, twijfelaars en kerkverlaters. Wanneer je anders – of niet meer gelovig bent geworden, kan het nog steeds zijn dat je af en toe angst voelt omdat je bang bent dat jouw huidige levensbeschouwing een rechtstreeks gevolg is van de zonde tegen de Heilige Geest. Dat je inmiddels ‘overgeleverd bent aan je eigen kwaad’ en misschien ben je diep van binnen soms nog wel eens bang dat ze toch gelijk hadden en dat het klopte toen ze zeiden ‘wie God verlaat heeft smart op smart te vrezen’. Daarover gaat het in de volgende aflevering.
Meer lezen over de zonde tegen de Heilige Geest? >KLIK HIER< voor een blog uit 2015 over dit onderwerp.
Robert Plomp reageerde op Facebook op het filmpje dat bij deze aflevering hoort. Ik denk dat zijn woorden helpend kunnen zijn voor mensen die worstelen met angst voor de zonde tegen de Heilige Geest en daarom plaats ik ze hier, met zijn toestemming.
“Bedankt voor je filmpje. Herkenbaar, als kind/jong volwassene ook weleens mee bezig geweest. Nu niet meer, maar dat komt ook omdat ik denk beter te kunnen begrijpen wat er met de zonde tegen de Heilige Geest bedoeld wordt.
Ironisch genoeg is dat een uitspraak tegen ‘farizeeërs’.
Wat er gebeurde is dat zij tegen Jezus zeiden dat hij deed kon doen omdat hij van de duivel kwam. Vervolgens noemt Jezus dat de zonde tegen de zoon (tegen Jezus zelf dus), en zegt dat daar nog vergeving voor is. Maar de zonde tegen de Geest (dus beweren dat het werk van de Geest van de duivel komt) geen vergeving is.Het is een uitspraak tegen kerkelijke verdeeldheid. Als de ene christen tegen de andere christen gaat zeggen dat zijn/haar werk van de duivel is, dan gaat het mis.
Lang verhaal / kort verhaal, het is een aanklacht tegen de betweters in de kerk die denken dat zij Gods verhaal vertellen, en alle andere stromingen/meningen bij de duivel vandaan komen. Het is een aanklacht tegen farizeeërs, niet tegen kinderen en onzekere gelovigen.”
Is dit herkenbaar?
Graag ga ik met je in gesprek over de zonde tegen de Heilige Geest. En dan niet over de vraag of deze zonde wel of niet zou bestaan, maar over jouw ervaringen. Werd jij ook met dit concept grootgebracht? Wist jij precies wat ermee werd bedoeld? Was dit geruststellend voor je of juist niet? Was je bang dat je deze zonde zou doen of misschien zelfs al eens had gedaan? En hoe is dat nu? Ben je nog steeds wel eens bang dat je deze zonde hebt gedaan of zult doen?
Met alle liefde,
Inge
Ik ben het als theoloog helemaal met Robert Plomp eens. Als je de context er bij pakt (wat absoluut altijd moet, bij bijbeluitleg) dan snap je het veel beter. Zie ook Lukas 9:49, en 50 voor een concreet voorbeeld die hier helemaal bij past. Het wordt meestal vaag en onbegrijpelijk als mensen, ook theologen, er hun zelfbedachte theorietjes aan toevoegen, maar daarvan staat er helemaal nietsin de tekst. Dat is pas echt vaag!
ik heb zelf een psychotische depressie gehad waar dit thema terug kwam en het was heel beangstigend ik dacht het komt nooit meer goed met mij en alles wat ik kon doen was met mijn hoofd op de tafel liggen en heb me er uiteindelijk met hulp van professionele psychische zorg weer op kunnen helpen hoe dit alles komt ? ik heb ooit op de fiets god gelasterd tegenover een vriend van mij die heeft het toen aan de dominee verteld en die zij ik weet niet of jij je nog wel bekeerd kan worden dit heeft een diep spoor in mijn persoon achtergelaten maar niet getreurd ik ben weer vrij en kan terugkijken op een heftige tijd maar ik ben nu waarlijk vrij want ik geloof niet meer in de bedreigende goddelijke persoon die mij is aangeleerd in mijn jeugd en een wereld is voor me open gegaan omdat ik niet meer door een eenzijdige bril naar de wereld kijk en ik gewoon fantasie boeken kan lezen of wetenschappelijke berichten over het heelal zonder zich te moeten af vragen wat vind de meneer in de lucht er van ?
In de pinksterbeweging was deze zonde de ontkenning van de duidelijke werking van deze geest, juist in onze tijd. Denk aan het verhaal van Ananias en Saffira, Hand.5. Dit verhaal vertelt eigenlijk dat A&S wisten van de werking van de geest, maar die toch willen misleiden door een leugen te vertellen tegen de apostel. Eigenlijk was er geen goede uitleg, maar die dreiging heb ik wel ervaren, hoewel er geen doden om ons heen vielen. Het was voor mij als jongere wel een waarschuwing om heel volgzaam achter de leiders en hun bijbeluitleg aan te gaan.
Aan de “geestelijke” en lichamelijke gevolgen van mogelijke “God’s lastering tegen de heilige geest” kunnen we niet voorbij gaan, want die zijn zeer duidelijk in onze samenleving aanwezig, bij gelovigen en ongelovigen, het doel is om over de feiten en eventuele “gevolgschade” in gesprek te gaan.
Kunt u het zich nog herinneren…. om als kind door je gelovige ouders opgevoed te worden met de bijbelteksten over dit angstaanjagende bijbelse dogma “God’s lastering tegen de heilige geest”?
Dat is een ONVERGETELIJKE ZONDE werd je ingeprent.
Met alle gevolgen van dien…. je verliest “God’s zegen” en de mogelijkheid om eeuwig te leven in God’s paradijs of koninkrijk. Je bent veroordeeld tot de hel en verliest je leven en daarmee alle familie en vrienden, werd je verteld, je wordt al bang als je dit leest.
Natuurlijk ben je daar als kind héél erg bang voor en denkt bewust of onbewust aan de grote gevolgen, ten eerste voor jezelf maar ook voor je omgeving en familie.
Kan je als kind eigenlijk zelf onderzoeken of je kunt zondigen tegen de heilige geest of neem je dat aan van je ouders en familie, vrienden, dominee, pastoor?
Het geestelijke proces van angsten aankweken in je (kinder) brein en te onderhouden door steeds maar weer te herhalen met als doel je afhankelijk te maken van de belofte van eeuwig leven en degene die dat belooft God via Jezus Christus de verlosser.
Bijbels onderwijs van God over “onvergevelijke zonde” lees de bijbel en denk dan eens goed na.
Lees de tegenstellingen van enkele bijbelteksten:
Ja, die bestaat:
Mattheüs 12:31-32, Markus 3:29, Lukas 12:10.
Nee, nee die bestaat niet:
Handelingen 13:38-39, Kolossenzen 2:13, Titus 2:13-14,
Moet een Christen zich geen zorgen maken over het bijbelse onderwijs programma van hun kerk of religie als uit de bijbel zelf blijkt dat elke ongehoorzaamheid door God zelf vergeven wordt?
1 Johannes 1:9
Maar als we het aan God vertellen als we verkeerd hebben gedaan en Hem om vergeving vragen, dan vergeeft Hij ons. Dan wast Hij ons weer schoon van elke ongehoorzaamheid, zoals Hij heeft beloofd.
Het schijnt dus zo te zijn dat er uiteindelijk géén ONVERGETELIJKE ZONDE bestaat.
Dan hoef je dus nergens bang voor te zijn.
Helaas toont de realiteit iets anders.
Moeten wij ons zorgen maken over de “ONVERGEEFLIJKE ZONDE” ?
Heb ik mijn leven zo ingericht dat ik dagelijks in alles wat ik doe steeds moet oppassen en bang ben dat ik geen zonde be ga tegen de heilige geest?
Immers je hele leven lang moet je aanhoren dat als je een zondaar bent of een onvergeeflijke zonde begaat je niet in de hemel komt maar in de hel,…….. geestelijke dood …. met alle gevolgen van angsten en trauma’s.
De dreiging van satan….Houd je verstand erbij, wees waakzaam! Je tegenstander, de Duivel, gaat rond als een brullende leeuw, op zoek naar iemand die hij kan verslinden.
Er wordt altijd vanuit het Christelijk onderwijs, door je ouders, de dominee of pastoor onderwezen en grootte nadruk gelegt op het feit dat God puur en rein is zonder gebreken en dat in de hemel waar God “woont”,(dat is God zijn „verheven woning van heiligheid en luister”, zijn soevereine positie!). geen zonde bestaat en ook geen zonde of zondaars worden toegelaten door God.
Als je een zondaar bent kom je niet in de hemel maar in de hel.
Vraagje: Hoe kan het zo zijn dat de grootste zondaar Satan, de veroorzaker van al het kwaad en de grootste tegenstander (een creatie van God zelf) van deze liefdevolle schepper God gewoon in de hemel door kan gaan met het zondigen en verleiden van mensen op aarde nadat hij hier op aarde had rondgezworven .. , als er in de hemel geen zonde is of wordt toegelaten?
Ik heb eens het verhaal gelezen van een psychiater met een patiënt die ook permanent bang was dat het deze zonde begaan had en dat dus voor hem geen redding meer mogelijk had. Hij kreeg een antidepressivum en met een aantal weken was het euvel verholpen. Dat dit zo werkte kan er ook op duiden dat hier sprake is van een dwanggedachte. En die kun je toch redelijkerwijs niet toeschrijven aan de goede Vader.
Beste Ype, (en alle lezers).
Je omschrijft in het kort wat er gebeurt in het menselijke (kinder) brein.
Ook Elthar zijn ervaringen bevestigen de zelfde feiten.
Waar gaat het nu precies om? Kunnen we dat allemaal begrijpen of inzien?
Het blijkt dat de aanzet of het kweken van deze specifieke angsten (angst om verloren te gaan, angst voor de hel, angst om te zondigen tegen God etc.etc.) allemaal een zelfde bron of herkomst hebben nl.de bijbel, ze worden, BEWUST OF ONBEWUST (vaak al heel vroeg in je leven) door iets of iemand “gezaaid” in je (kinder) brein en gaan dan groeien tot angsten (trauma’s) dit alles is bepalend voor jouw “Christelijke” en “wereldse” leven.
Wat is nu een praktisch gevolg van deze angsten: mensen worden in hun beleving, bewustzijn, denkpatroon, etc. in hun hele doen en laten volledig afhankelijk en gehoorzaam of volgzaam gemaakt aan een religieus systeem.
Wij allemaal kunnen dit niet ontkennen. Niemand kan hier omheen!
Vredelievende en goed gelovige mensen zijn zich hiervan totaal niet bewust.
Niemand wil met angsten of trauma’s leven dus de belangrijke en bepalende vraag:
Herken jij deze angsten? Weet je zelf waar ze vandaan komen?
Hoe kunnen we deze angsten te niet doen?
Om jouw te helpen zodat je dat uiteindelijk zelf kan inzien is er een hele eenvoudige oplossing waar je waarschijnlijk nog nooit aan hebt gedacht!!!!
Wist je dat je al deze angsten zelf kan laten stoppen?
Hoe je dat doet?
De oplossing:
Alle angsten stoppen……. als je eenmaal beseft en ERKENT dat deze angsten in je eigen “geest” of bewustzijn zijn ontstaan en voort leven.
Jouw aangeleerde manier van denken, alles wat zich in jouw hersenen afspeelt, je eigen “geest” is het DIE DEZE ANGSTEN IN JOUW LEVEN VEROORZAKEN!!!
Kan jij inzien dat het een psychologische reactie is op hetgeen jouw (als kind) is aangeleerd?
Je eigen brein doet dit allemaal, de angsten leven en worden steeds gevoed in jouw eigen gecontroleerde religieuze “denk” wereld!
Het doel van Inge is om hierover in gesprek te gaan, ik ben benieuwd naar de reactie’s.
Hartelijke groet John Mieras
Ik heb altijd begrepen uit preken dat je de zonde tegen de Heilige Geest begaat als je het werk van de Geest en God kwalificeert als werken van de satan, de duivel. Zo staat dat ook beschreven. Dat is een zonde die je zelden begaat: als je al boos bent op God, blijf je Hem God vinden. Het alternatief is dat je niet meer gelooft dat er een God is. Er is dus zowel voor een gelovige als een verstokte ongelovige geen reden om God voor satan of duivel uit te maken. Immers in het laatste geval geloof je ook niet in de duivel. Ik heb deze tekst dan ook nooit als dreigend ervaren