Je mag het wel zijn, maar je mag het niet doen
In bepaalde christelijke kringen een bekende uitspraak over homo´s*. Je mag wel ‘homo’ zijn, maar je mag geen ‘homo’ doen. De uitspraak suggereert de mogelijkheid van een tweedeling die echter in de praktijk een onmogelijke spagaat blijkt. Een homo zou geen seksuele relatie – en in sommige kringen zelfs helemaal geen intieme relatie – mogen hebben met iemand van hetzelfde geslacht. Tegelijkertijd wordt in diezelfde kringen gelooft dat God het hart aanziet en dat voor God ‘zin hebben in seks met iemand’ hetzelfde is als ‘seks hebben met iemand’. (“Wie iemand aanziet om te begeren, heeft in zijn hart reeds overspel gepleegd.”) Dus geen seks, maar ook niet verlangen naar seks. Als homo moet je je seksualiteit maar ‘negeren’ oftewel ‘doen verkommeren’ oftewel ‘proberen te kruisigen/doden’.
Onze seksualiteit is een oerdrift die mede onze levenskracht en vitaliteit beïnvloedt. En als je een deel van je identiteit dat zo vitaal en bruisend aanwezig is (en dus ook hóórt te zijn) het zwijgen oplegt, heeft dat grote gevolgen. Je kunt het een klein beetje vergelijken met het onderdrukken van die andere vitale levenskracht, wat binnen sommige christelijke kringen ook nogal eens gebeurt/gebeurde: boosheid. Onderdrukte boosheid verdwijnt niet. Het verdwijnt hooguit uit het bewustzijn, waardoor het helemáál een ‘ongeleid projectiel’ wordt, en dan ook nog eens onder toenemende druk. De natuurlijke levenskracht en vitaliteit onderdrukken is tegennatuurlijk en gevaarlijk (kan zelfs levensbedreigend zijn!) en gaat in tegen de wetten/orde van het Leven.
Je mag het wel zijn, maar je mag het niet doen. In de praktijk betekent dit dat alles rondom seksualiteit niet mag. Alsof dat het enige is waarmee een homo ‘homo doet’. En ja, een homo onderscheidt zich inderdaad van een hetero doordat hij op seksueel gebied ‘buiten het hokje’ valt. Maar door alleen daar naar te kijken, doen we geen recht aan de complexiteit van onze identiteitsopbouw. Ga maar na: wat doe je als hetero wanneer je wordt gevraagd in een toneelstuk een homo te spelen? Hoe kleed, hoe praat, en hoe beweeg je je dan? Zelfs zonder dat er seks aan te pas komt, kan je een ‘homo’ neerzetten. En ik weet dat ik nu chargeer en dat dit niet eerlijk is, maar lieve homo’s ik weet even niet hoe ik dit beter kan zeggen. Ik ken zoveel homo’s en als ik één woord moet kiezen dat ik van toepassing vind op alle (uit-de-kast-)homo’s die ik ooit heb ontmoet, dan is dat dit: gevend.
Homo’s zijn ‘gevend’
Ik ken homo’s met een zeer verfijnde smaak die enorm creatief zijn op het gebied van uitstraling/outfit/interieur. Ook zijn onder hen relatief veel schrijvers, dichters en andere kunstenaars. Ze verrijken de wereld met schoonheid en inspiratie. Ze zijn gevend op een heerlijke out of the box manier!
Ik ken homo’s die zorg geven. Ze zijn bijvoorbeeld werkzaam in het onderwijs of in de zorg. Met hun zeldzame, zorgzame en zachtaardige liefde voor de medemens zijn ze zeer, zeer gevend!
Maar ook alleen al door te bestaan hebben homo’s mij heel veel gegeven. Ze hebben me doen nadenken over wat de essentie van een relatie is, over dat er meer soorten waardevolle relaties zijn en – als je het er dan toch over wilt hebben – over de vele manieren waarop je seks kunt hebben, maar vooral: wat respect en eigenheid betekent.
Je mag het wel zijn, maar je mag het niet doen. Een zin die ik vroeger heel normaal vond en zelf ook heb gebruikt. Sterker nog: ik heb een vriendin dringend aangeraden het contact met haar homo-broer te verbreken, puur omdat hij een vriend had en dus ‘in zonde leefde’. “Je moet hem doen voelen hoe ernstig zijn zonde is! Het gaat om het behoud van zijn ziel!” Ik had geen idee hoeveel onrecht ik daarmee heb veroorzaakt. Gelukkig was zij wijzer, ruimdenkender en daarmee zoveel meer liefdevol dan ik en heeft ze altijd contact met hem gehouden. Maar wat gaat het vaak anders.. en wat worden er juist binnen de lhbti+’ers veel mensen onderdrukt in wie zij ten diepste zijn.
Denk je eens in…
Je mag het wel zijn, maar je mag het niet doen. Willen de mannen – want het zijn altijd mannen in die kringen – die menen dat je een wezenlijk deel van jezelf wel kunt onderdrukken zonder dat dit schadelijk zou zijn, zich proberen in te denken hoe het zou zijn als iemand het volgende tegen hen zou zeggen?
“Prima dat je een man bent, echt, je mag zijn wie je bent. Maar wij willen liever niet dat je je als een man gedraagt. Je mag het wel zijn, maar je mag het niet doen. Dus let erop dat je geen aanstoot geeft door je als een man te kleden of als een man te gedragen. Denk ook om je stem, die hoort zeker een octaaf hoger te zijn. Oefen daarmee. God zal de oprechten van hart zegenen. Strek je ernaar uit om je te gedragen zoals God het bedoeld heeft, namelijk als een vrouw. Vraag of God je te hulp komt. Het is zijn opdracht dat je je gedraagt als een vrouw. Draag dus een rok of een jurk en houd je knieën tegen elkaar als je zit. We willen aan niets kunnen merken dat je je van binnen een man voelt. Je hoort net als wij te doen en je gedraagt je dus als ons, vrouwen. Verliefd worden doe je op een man en wil je dat niet, dan moet je celibatair leven. God wil het allerbeste voor jou en wij weten wat dat is, dus doe wat wij zeggen.”
Je mag het wel zijn, maar je mag het niet doen? Ach, flikker toch op!
Het kán niet! Je kúnt niet iets zijn, maar het niet uiten! Het klopt niet! Het is níét oké dat minister Slob refoscholen toestaat de ouders een antihomoverklaring te laten tekenen! Er is géén veilig leerklimaat als homo’s en hetero’s leren dat een gedeelte van hen niet oké is. Waar een gedeelte van de mensheid wordt onderdrukt, is de volledige mensheid in gevaar, of beter gezegd: onze menselijkheid. We drukken allemaal een stukje menselijkheid uit. Mens-zijn is niet alleen die stukjes die we kennen en begrijpen, maar zijn juist óók de stukjes die onbekender zijn en die ons uitdagen ons begrip van ‘hoe het hoort’ op te rekken, omdat de praktijk en de natuur ons voortdurend leren hoe beperkend onze inzichten eigenlijk zijn. Dankzij onze gevende lhbti+’ers krijgen we kans na kans om onze hokjes zo te verruimen dat niemand er meer buiten valt.
Hoe beperkter je beeld van hoe de mens behoort te zijn, hoe beperkter ook je beeld van wie God is en hoe God denkt. Draai het eens om. Als de mens naar Gods beeld is geschapen en als God alomtegenwoordig is (zeg maar het tegenovergestelde van ‘in een hokje passend’) waarom zouden we medemensen dan in één of ander hokje proppen?
* en andere lhbti+’ers, beseffend dat dit geen recht doet aan de lbti+’ers kies ik puur voor de leesbaarheid in dit artikel voor ‘homo’ en ook een beetje vanwege de ‘mens’-betekenis van het woord ‘homo’.
Op Dogmavrij kan je lekker gratis lezen zonder reclame of betaalmuur. Zo sluiten we niemand buiten. Neemt niet weg dat er – naast veel liefde – tijd en geld in deze website wordt gestoken. Heb jij misschien iets (gehad) aan de artikelen, de series, de steungroep of andere projecten? Zou je dan willen overwegen om dit werk te steunen? Dat kan via http://petje.af/ingebosscha Dank je wel!
